انواع جراحی ستون فقرات و تشخیص مناسب ترین آن ها

قبل از عمل جراحی ستون فقرات باید به سوالات مختلفی پاسخ داده شود. برای مثال: آیا امکان درمان بدون استفاده از جراحی نیز وجود دارد؟ در صورت ضرورت عمل جراحی ستون فقرات، چه روشی بهتر است؟ جراحی های سنتی یا  کم تهاجمی؟ تفاوت جراحی کم تهاجمی با جراحی ستون فقرات سنتی در چیست؟ ​

در چه مواقعی جراحی ستون فقرات ضرورت دارد؟ ​

هنگام مشاهده علائم شدید در بیمار، توصیه کلی ما مراجعه به پزشک عمومی برای ارزیابی اولیه است. معمولا درمان افراد دارای درد کمر یا گردن، با نظارت و تشویق این افراد به فعالیت های فیزیکی مناسب و پایدار، شروع می شود، تا شاید مشکل خود به خود برطرف شود.

جراحی ستون فقرات

سپس، در صورت ادامه مشکل با وجود فعالیت های فیزیکی، مسکن ها و داروهای ضد التهاب، باید به پزشک متخصص، مراجعه شود. ​

معمولا امکان درمان بسیاری از بیماران دچار مشکلات ستون فقرات، بدون عمل جراحی ستون فقرات نیز امکان پذیر است. روش های درمان بدون جراحی ستون فقرات، اغلب شامل فیزیوتراپی، ورزش های خانگی، انواع دارو و تزریقات نخاع می‌شود و معمولا تنها در صورت عدم درمان با روش های دیگر، جراحی به عنوان یک گزینه مطرح می شود. ​

به عنوان مثال، اگر بیمار در اندام‌های خود، دارای درد مزمن بوده و روش های بدون جراحی نیز موفق نباشند، جراحی گزینه مناسبی است.

عمل جراحی، همچنین برای کسانی که دارای علائم مرتبط با عصب های نخاع، مانند ضعف قابل‌توجه در یک بازو، پا یا دیگر اندام ها باشند، در صورت عدم موفقیت روش های دیگر، توصیه می شود. ​

تفاوت های عمده بین جراحی سنتی و جراحی کم تهاجمی ستون فقرات ​

در جراحی ستون فقرات سنتی، با برش های بزرگتر، کل ستون فقرات در معرض دید قرار می گیرد. اما در جراحی کم تهاجمی، این برش ها کوچکتر بوده و باعث کاهش دوره بهبودی بیمار در چند هفته ی اول می شود.پ

در جراحی کم تهاجمی ، اغلب از روش های کمکی مانند روش “تصویربرداری از ستون فقرات حین عمل” یا Intraoperative spinal navigation نیز، استفاده میشود. به کمک این روش، در نواحی باریک، دید بیشتری برای جراح فراهم می‌شود. ​

توجه کنید که این دو جراحی ستون فقرات دارای اهداف بلندمدت یکسان، یعنی کاهش علایم بیمار و یا توقف رشد آن ها، هستند و از این نظر متفاوت نیستند. اما جراحی خوب، جراحی است که دارای خونریزی، مدت اقامت در بیمارستان، دوره بهبودی و نرخ عفونت پایین تری در هفته‌های بعد از عمل باشد.

جراحی کم تهاجمی، اغلب ویژگی های ذکر شده را دارا می باشد. اما همه ی بیماران شرایط و پیشنیاز های لازم برای این نوع جراحی را ندارند. به همین جهت، باید با جراح خود همکاری های لازم، برای تشخیص مناسب ترین روش را داشته باشید.

یک جراحی ستون فقرات، خود نوعی آسیب کنترل‌شده است. بنابراین، در جراحی، باید با وارد شدن کمترین آسیب، بیشترین سود، حاصل شود.

جراحی ستون فقرات

ویژگی های جراح ستون فقرات ماهر

یک جراح ستون فقرات ماهر، نسبت به مراقبت از بیمار و بدست آوردن نتایج عالی تعهد داشته و در کنار افزایش توانایی خود در به کارگیری روش های استاندارد، برای یادگیری روش‌‌های جدید نیز تلاش میکند. یکی دیگر از ویژگی های جراح خوب، برقراری ارتباط مناسب با بیمار است، تا بتواند به خوبی دلایل و گزینه های درمانی و جراحی را برای بیمار شرح دهد.​

انواع جراحی های ستون فقرات

به طور کلی، جراحی های ستون فقرات به دو نوع سنتی و کم تهاجمی تقسیم میشوند.

روش‌های سنتی جراحی ستون فقرات به طور کلی شامل لامینکتومی، میکرودیسکتومی و فیوژن سنتی هستند.

 از لامینکتومی برای درمان تنگی کانال نخاعی یا برداشتن فشار از روی عصب های پشتی کمر استفاده می‌شود. این عمل جراحی شامل ایجاد یک برش در پشت ستون فقرات است که به جراح اجازه برداشتن یا از بین بردن خار های استخوانی یا رباط‌های ضخیمی که باعث ایجاد فشار روی عصب های کمر میشوند را میدهد. ​

جراحی ستون فقرات

میکرودیسکتومی عملی است که برای درمان سیاتیک به کار میرود. سیاتیک بیماری است که به دلیل برخورد دیسک فتق شده با عصب های ستون فقرات رخ میدهد. در این عمل، یک برش کوچک در پشت کمر ایجاد میشود تا جراح به کمک آن دیسک فتق شده را شناسایی و خارج کند. ​

فیوژن های سنتی ستون فقرات برای درمان ناپایداری ستون فقرات، اسکولیوز، تحلیل شدید دیسک‌ های کمر یا ترکیبی از این مشکلات استفاده می‌شود. در فیوژن، مهره ها به وسیله پیوند استخوان به یکدیگر جوش داده میشوند. سپس ابزارهایی به نام ‏پیچ‌های پدیکول، برای پایداری حرکت و کمک به عمل فیوژن ‏در مهره‌ها قرار می‌گیرند.​

رایج‌ترین روش‌های جراحی کم تهاجمی ستون فقرات، فیوژن داخل بدنی جانبی کمر (LLIF)  و فیوژن داخل بدنی ترانسفرامینال کم تهاجمی (MIS TLIF) ‏و اینسترومنتیشن زیرپوستی هستند. ​

LLIF یک عمل فیوژن است که طی آن جراح با ایجاد یک شکاف کوچک در ناحیه جانبی بدن، در زیر دنده‌ها، به ستون فقرات نزدیک میشود. این کار به جراح اجازه می‌دهد تا بدون آسیب به ماهیچه‌ها، جراحی ستون فقراترا انجام دهد. ​

ممکن است در کنار عمل LLIF، عمل رایج دیگری به نام اینسترومنتیشن  زیر پوستی ستون فقرات، نیز انجام شود. در این روش، جراح، اغلب با استفاده از رایانه و اشعه ایکس، در فیبر های ماهیچه ای، تعدادی میله و پیچ قرار میدهد. در این روش بر خلاف روش های سنتی، نیازی به جدایی ماهیچه ها از ستون فقرات نمیباشد. در صورت امکان، باید تا جای ممکن از روش های کم تهاجمی استفاده شود.

​