آمار و تحقیقات جدید در باره تومور مغزی و نخاعی در بزرگسالان

آمار کلیدی در زمینه تومورهای مغز و نخاع می‌تواند اطلاعات زیادی را در اختیار بیماران و پزشکان قرار دهد. طبق تخمین انجمن سرطان آمریکا در زمینه تومورهای مغز و نخاع در ایالات متحده که شامل کودکان و بزرگسالان است، در سال ۲۰۲۰:

• حدود ۲۳۸۹۰ تومور بدخیم مغز یا نخاع (در مردان ۱۳۵۹۰ و در زنان ۱۰۳۰۰) تشخیص داده شد که اگر آمار مربوط به تومورهای خوش خیم نیز به این ارقام افزوده شود این اعداد بسیار بزرگتر خواهند شد.
• ‏حدود ۱۸۰۲۰ نفر (۱۰۱۹۰ مرد و ۷۸۳۰ زن) بر اثر تومورهای مغز و نخاع فوت شده‌اند

به طور کلی احتمال اینکه یک فرد در طول زندگی خود به تومور بدخیم مغز یا نخاع مبتلا شود، کمتر از یک درصد است. خطر ابتلا به تومورهای مغزی نخاعی در زنان کمی بیشتر از مردان است اما خطر ابتلا به تومورهای بدخیم در مردان بیشتر است. دلیل این موضوع این است که ابتلا به انواع خاصی از تومورها در یک جنس شیوع بیشتری دارند. (برای مثال مننژیوم)

تحقیقات در این زمینه همواره انجام شده، می‌شود و خواهد شد. دانشمندان و پزشکان به دنبال دلایل و راه‌های جلوگیری از این تومورها، آزمایشات بهتر برای توصیف این تومورها و روش‌های درمان مؤثرتر هستند.

آزمایشات تشخیصی تومورهای مغزی

• در سالهای اخیر، محققان برخی جهش‌ها و تغییرات ژنی رخ داده در کروموزوم و پروتئین‌های درون سلولی را شناسایی کرده‌اند که می‌توان از طریق آن تا حدی به پیشبینی چشم انداز سلامتی فرد پی برد و از آن برای راهنمای درمانی استفاده کرد. چند نمونه از تغییرات ژنی که می‌توانند آزمایش شوند عبارتند از:
• جهش‌های ژنی IDH1 یا IDH2
• حذف مشترک کروموزومی ۱P19Q
• متیلاسیون پروموتر MGMT

برای اطلاعات بیشتر در مورد نحوه بهره گیری از این تست‌های تشخیصی به مقاله، آزمایشات تومورهای مغز و نخاع در بزرگسالان مراجعه کنید.

همچنین احتمالاً آزمایشاتی در شرایط خاص برای دنبال کردن تغییر در ژنهای دیگر مانند BRAF, H3F3A, TERT, ATRX, HELA انجام شود.

محققان همچنین به دنبال تغییرات دیگری در سلول‌های توموری هستند تا شاید بتوانند در راهنمای درمانی از آن استفاده کنند.

تشخیص تومور مغزی نخاعی

تکنیک‌های تصویربرداری و جراحی تومورهای مغزی

پیشرفت‌های اخیر، جراحی تومورهای مغزی را بسیار ایمن‌تر و موفقیت آمیز تر کرده است. با ما باشید تا برخی از این تکنیک‌های جدید را باهم مرور کنیم:

تصویر برداری طیف سنجی رزونانس مغناطیسی (MRSI):

در این روش، از اطلاعات ویژه حاصل از پردازش طیف سنجی رزونانس مغناطیسی (یا MRS که در مقاله آزمایشات مربوط به تومورهای مغز و نخاع در بزرگسالان توضیح داده شده است) برای تهیه نقشه‌ای از مواد شیمیایی مهم موجود در فرآیند متابولیسم تومور استفاده می‌شود. MRSI می‌تواند به جراحان کمک کند تا از غیر معمول‌ترین مناطق تومور نمونه گیری کنند. همچنین پزشکان می‌توانند با هدایت اشعات به مناطق مناسب اثرات شیمی درمانی یا درمان هدفمند را ارزیابی کنند.

تصویر برداری تانسور انتشار (DTI) یا تراکتوگرافی:

این نوع از آزمایش MRI می‌تواند به جراحان محل مسیرهای اصلی ماده سفید در مغز را نشان دهد

جراحان می‌توانند قبل از عمل به این اطلاعات مراجعه کنند تا در هنگام برداشتن تومورها از قسمت‌های مهم، مراقبت بیشتری به عمل بیاورند.

جراحی هدایت شده توسط فلورسانس:

در این روش چند ساعت قبل از عمل جراحی، به بیمار یک رنگ فلورسانس خاص داده می‌شود تا توسط برخی تومورها جذب شوند؛ سپس هنگامی که جراح تحت تابش نور مخصوص، در زیر میکروسکوپ محل عمل را بررسی می‌کند، نقاط مورد نظر درخشان می‌شوند. این امر به جراح این امکان را می‌دهد تا تومور هارا با دقت بیشتری از بافت طبیعی مغز جدا کند. هدف کنونی محققان بهبود رنگ‌های مورد استفاده است.

رویکردهای جراحی جدیدتر برای برخی از انواع تومورهای مغزی

برای درمان برخی از تومورهای نزدیک غده هیپوفیز، از آندوسکوپ ۳D استفاده می‌شود تا جراح بتواند منطقه کوچک اطراف تومور را به صورت سه بعدی مشاهده کند. آندوسکوپ ۳D یک لوله نازک با لنز کوچک فیلمبرداری تعبیه شده در نوک آن است که جراح آنرا از طریق سوراخ کوچکی که در پشت بینی ایجاد شده است عبور می‌دهد و آسیب احتمالی به مغز را به حداقل می‌رساند.

تکنیک مشابهی را می‌توان برای برخی تومورهای بطن مغز استفاده کرد که بستگی به اندازه، شکل و موقعیت تومور دارد. در این روش جراح معمولاً آندوسکوپ را از طریق یک سوراخ کوچک در جمجمه نزدیک خط رویش مو وارد می‌کند.

درمان حرارتی بینابینی با لیزر (LITT):

برای برخی از تومورهایی که به سختی از طریق جراحی درمان می‌شوند این گزینه تجویز می‌شود. LITT عبارت است از قرار دادن یک پروب نازک که یک لیزر کوچک در انتهای آن تعبیه شده است از طریق یک سوراخ کوچک درون تومور؛ تا از آن جهت تخریب تومور از طریق گرما استفاده کرد. این تکنیک بسیار جدید است و پزشکان هنوز به دنبال پیشرفت و یادگیری بهترین روش‌های استفاده از آن هستند.

پرتو درمانی:

برخی دیگر از انواع جدیدتر درمان‌های مبتنی بر پرتو درمانی خارجی به دکترها این امکان را می‌دهد که اشعه را به طور دقیق‌تر به محل مورد نظر و تومور برسانند که به حفظ بافت طبیعی مغز کمک می‌کند.

برای کسب اصلاعات بیشتر درباره تکنیک‌ها و روش‌های پرتو درمانی مدرن مانند پرتو درمانی تعدیل شده با شدت (IMRT)، قوس درمانی تعدیل شده حجمی (VMAT)، پرتو درمانی پروتون و پرتو درمانی با هدایت تصویر (IGRT) می‌توانید به مقاله پرتو درمانی تومورهای مغزی نخاعی بزرگسالان مراجعه کنید.

البته این علم متوقف نشده است و همچنان روش‌های جدیدتر در حال مطالعه هستند.

شیمی درمانی:

همزمان با تولید و آزمایش داروهای شیمی درمانی جدید، بسیاری از محققان درحال آزمایش روش‌های جدید شیمی درمانی تومورهای مغزی هستند.

اثر بخشی بسیاری از داروهای شیمی درمانی در مورد تومورهای مغزی محدود است چرا منافذ مویرگ‌های مغذی به شدت کنترل شده و مهار شده‌اند. این مکانیسم که با عنوان سد خونی مغزی نیز شناخته می‌شود از رسیدن داروها به مغز از طریق جریان خون جلوگیری می‌کند. در تحقیقات جدید محققان تلاش می‌کنند با قرار دادن داروها در لیپوزوم (قطرات بسیار ریز چربی) یا اتصال آنها به مولکول‌هایی که از سد خونی مغزی می‌گذرند، آنهارا اصلاح کنند و قدمی در تأثیر گذاری بیشتر این داروها بردارند.

سایر استراتژی‌های و روش‌های جدید درمان تومور مغزی

محققان همچنین در حال آزمایش برخی از رویکردهای جدیدتر در درمان هستند که به پزشکان کمک می‌کند تومورها را دقیق‌تر هدف قرار دهند. این امر می‌تواند به درمانهایی با نتیجه بهتر و عوارض جانبی کمتر منجر شود. چندین مورد ازین روش‌های درمانی در دست مطالعه هستند.

واکسن‌های توموری و انواع دیگر ایمنی درمانی:

چندین واکسن در حال آزمایش برای مقابله با تومور مغزی هستند. تمرکز این واکسن‌ها برخلاف واکسن‌های ضد عفونت، بر روی درمان بیماری است نه پیشگیری از آن. هدف واکسن‌ها تحریک سیستم ایمنی بدن برای حمله به تومور مغزی است. نتایج مطالعات اولیه واکسن‌ها برای کمک به درمان گلیوبلاستوما نوید بخش بوده است اما برای نتیجه گیری‌های قطعی‌تر و تعیین میزان عملکرد، تحقیقات بیشتری لازم است.

محققان همچنین در حال بررسی انواع روش‌های درمانی دیگر هستند که می‌توانند پاسخ ایمنی در برابر تومورهای مغزی را تقویت کنند.

در حال حاضر واکسن‌های تومور مغزی و انواع دیگر ایمونو تراپی فقط در آزمایشات بالینی در دسترس هستند.

داروهای تارگت شده (مانند مهارکننده‌های فاکتور رشد):

سلول‌های توموری اغلب نسبت به پروتئین‌هایی به نام فاکتورهای رشد بسیار حساس هستند چراکه به رشد و تقسیم آنها کمک می‌کند. این داروهای جدید برخی از این عوامل رشد را هدف قرار می‌دهند که ممکن است رشد سلول‌های تومور را کند کرده و یا حتی باعث مرگ آنها شود. بسیاری از داروهای تارگت شده در حال حاضر برای انواع دیگر سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرند و میزان تأثیر و درمان آن برای تومورهای مغزی هنوز در حال بررسی است.