دسته بندی ها: مقالات

منظور از قطع نخاع چیست؟

قطع نخاع آسیبی است که منجر به تغییرات موقتی یا دائمی در عملکرد طبیعی حس های بدن، حرکات بدن یا حرکات خودمختار نخاع می شود. (در مورد آسیب های نخاعی بیشتر بخوانید.)

با این تعریف حتما یاد بیماران نا امیدی افتادید که کنترل بدن خود را برای همیشه از دست داده اند و در زندگی خود محتاج افراد دیگر هستند. بیماری ای که خیلی از مردم سالم نیز ترس دچار شدن به آن را دارند. اما حال امروز امید به این بیماران بازگشته است زیرا اخباری در خصوص درمان قطع نخاع به گوش می رسد.

علت قطع نخاع

آسیب نخاع معمولا به دنبال شکستگی یا دررفتگی ستون مهره در کمر یا گردن ایجاد می شود. به دنبال شکستگی یا دررفتگی در مهره ها، فشار شدیدی به نخاعی که در درون مهره قرار دارد وارد شده و این فشار و ضربه میتواند موجب پارگی، له شدگی، فشردگی، کشیدگی یا خونریزی نخاع شده و بدنبال آن اندام ها فلج می شوند.

اغلب این بیماران افراد جوان و سالمی هستند که به دنبال سانحه به ناگهان فلج می شوند و این امر فشارهای روحی فراوانی را به آنها وارد می کند.

شدت علائم آسیب بسته به شدت آسیب نخاع متفاوت است. ممکن است نخاع بطور کامل قطع شده و یا امکان دارد آسیب وارد نسبی باشد. علائم بر حسب اینکه قطع نخاع در کدام قسمت ایجاد شده باشد متفاوت است.

میزان مبتلایان به ضایعات نخاعی چه میزان است؟

متاسفانه کشور ایران به دلیل استاندارد نبودن خودرو های تولیدی و سانحه خیز بودن در بخش هایی از جاده های کشور و عدم وجود قوانین بازدارنده راهنمایی رانندگی در سرعت های بالاتر از استاندارد ما را با خیل عظیمی از افراد آسیب نخاعی رو به رو کرده است.

مشکل دیگر این است که در ابتدا به خانواده بیمار نیز هیچ آموزشی در جهت جلوگیری از زخم بستر و عوارضی که یک فرد مبتلا به قطع نخاعی دچار می شو، داده نمی شود.

قطع نخاع اندام ها را به چه صورتی فلج می کند؟

نخاع معمولا به علت شکستگی ها یا دررفتگی های ستون مهره دچار آسیب می شود. لفظ قطع نخاع بطور شایعی برای توصیف این آسیب ها بکار برده می شود. در حالی که در غالب این موارد نخاع واقعا قطع نشده بلکه آسیب دیده است.

فلج اندام ها بعد از آسیب نخاع ممکن است کامل و یا ناکامل باشد.

۱) فلج کامل

در این موارد بیمار بلافاصله بعد از ضربه دچار فلج کامل در اندام ها می شود. اگر قطع نخاع در بالای مهره پنجم گردن ایجاد شده باشد هم اندام های فوقانی و تحتانی فلج می شوند. به این وضعیت کوادری پلژی Quadriplegia میگویند. اگر قطع نخاع در زیر مهره اول کمری ایجاد شود فقط اندام های تحتانی فلج می شوند. به این فلجی پاراپلژی Paraplegia می گویند.

در قطع نخاع کامل فلج در ابتدا شل است یعنی اندام بیمار کاملا شل و بدون حرکت است ولی بعد از چند هفته تا چند ماه فلج بصورت سفت و اسپاستیک در میاید. یعنی عضلات اندام فلج شده سفت و منقبض می شوند و گرچه بیمار نمی تواند آنها را حرکت دهد، دیگران هم نمی توانند مفاصل اندام فلج را به راحتی باز و بسته کنند.

۲) فلج ناکامل

در این نوع از آسیب نخاع، فلج بیمار بعد از حدود یک هفته کمتر می شود. در این بیماران معمولا روند بهبود ممکن است تا شش ماه هم طول بکشد ولی بعد از شش ماه بهبودی قابل توجهی ایجاد نخواهد شد.

گاهی اوقات به دنبال ضربات شدید به نخاع وضعیتی به نام شوک نخاعی Spinal shock ایجاد می شود. در این وضعیت نخاع قطع نشده ولی موقت کارکرد خود را از دست داده و بیمار دچار فلج اندام ها می شود.

این وضعیت موقت بوده و بعد از ۲۴ ساعت خودبخود خوب شده و فلجی بیمار بهبود میابد. در ۲۴ ساعت اول حادثه با معاینه رفلکس های عصبی که در سیستم دفع (ادرار و مدفوع) وجود دارد میتواند فهمید که آیا فلج واقعی است یا شوک نخاعی وجود دارد.

قطع نخاع

درمان قطع نخاع امکان پذیر است؟

همانطور که میدانید متاسفانه فلج ناشی از قطع نخاعی تا به امروز غیرقابل درمان بوده است. اما با گزارشی که در ۱۵ ژانویه ۲۰۲۱ در مجله Nature Communications منتشر شد، امید به آنهایی که دچار آسیب نخاعی شده بودند بازگشت.

طبق این گزارش دانشمندان دپارتمان فیزیولوژی سلول، در دانشگاه رور بوخوم RUB  (به ریاست پروفسور دیتمار فیشر) برای اولین بار موفق شدند موش های فلج را دوباره وادار به حرکت سازند. راز موفقیت این کشف بزرگ پروتئینی به نام هایپر اینترلوکین-۶ است که سلولهای عصبی را برای بازسازی تحریک می‌کند.  این پروتئین طراح بازسازی را تحریک می‌کند.

در مطالعه فعلی، گروه بوخوم سلول‌های عصبی قشر حرکتی-حسی را وادار کردند تا خودشان هایپر اینترلوکین-۶ تولید کنند. برای این منظور، آن‌ها از ویروس‌های مناسب برای ژن درمانی استفاده کردند و این ویروس‌ها را به یک ناحیه از مغز تزریق کردند. در آنجا ویروس‌ها نقش تولید پروتئین را به سلول‌های عصبی خاص یعنی نورون‌های حرکتی می‌رسانند.

 از آنجا که این سلول‌ها از طریق شاخه‌های جانبی آکسون به سلول‌های عصبی دیگر مناطق مغزی که برای فرآیندهای حرکتی مانند راه رفتن مهم هستند نیز متصل می‌شوند، هایپر اینترلوکین-۶ نیز مستقیماً به این سلول‌ها منتقل می‌شود و در آنجا به روشی کنترل شده آزاد می شود.

سرانجام، این روش باعث شد حیواناتی که قبلاً فلج شده بودند و این روش درمانی را دریافت می‌کردند پس از دو تا سه هفته راه رفتن را شروع کنند.

اکنون گروه تحقیقاتی در حال بررسی این موضوع است که تا چه اندازه می‌توان این روش را با سایر معیارها برای بهینه‌سازی مدیریت هایپر اینترلوکین -۶ و دستیابی به دیگر پیشرفته‌ای عملکردی ترکیب کرد. آن‌ها همچنین در حال بررسی این مسئله هستند که آیا هایپر اینترلوکین -۶ در موش‌هایی که چند هفته قبل آسیب‌دیده‌اند اثرات مثبتی دارد یا خیر.

۴ علت ابتلا به کمر دردهای یک طرفه بدن

کمر دردهای یک طرفه

کمر دردهای یک طرفه بدن ممکن است به صورت ناگهانی در سمت چپ کمر بروز کند و یا احتمالاً در سمت راست بدنتان شما را اذیت می‌کند و هر روز به آرامی بدتر می‌شود. کمر درد متاسفانه یک دشمن آشنا است و اصلاً روی خوشی ندارد و بسیاری از بزرگسالان در طول زندگی خود دچار کمر درد می‌شوند ؛ طبق گفته انجمن جراحی آمریکا ، آمریکایی‌ها سالانه بیش از ۵۰ میلیارد دلار برای دردمان این بیماری هزینه می‌کنند.

کمر درد یک طرفه یک موضوع کاملاً رایج است و می‌تواند از استخوان‌ها مفاصل ، رباط‌ها ، عضلات یا ترکیبی از موارد فوق نشئت بگیرد .  سبک زندگی فرد و عادات او نیز در بروز کمر درد بسیار مهم هستند . از آسیب‌های ورزشی و وضعیت بد بدن گرفته تا چاقی و فشار روانی می‌تواند به بدتر شدن و یا بروز کمر درد دامن بزند.

گیر افتادن درد در یک سمت بدن و منزوی شدن آن یک رخداد  عجیب است اما به طور کلی این درد می‌تواند ناشی از بهبودی یک آسیب و یا زنگ خطر یک وضعیت جدی‌تر باشد .

آسیب‌های بافتی؛ دلیل درد کمر

شایع‌ترین علت کمر درد صدمات وارده به ساختارهای ستون فقرات است که ممکن است در نقاط مختلفی شامل عضلات ، دیسک‌ها یا مفاصل اتفاق بیوفتد . این آسیب‌ها اغلب پس از جراحات جزئی یا در اثر ضربه در ورزش یا تصادف رانندگی رخ می‌دهند.

آسیب‌های بافتی به طور معمول باعث درد مرکزی در ستون فقرات می‌شوند اما این درد به سمت راست یا چپ بدن کشیده می‌شود. در میان آسیب‌های بافتی کشیدگی‌های عضلانی شایع‌ترین علت کمر درد در یک طرف است.

قرار گرفتن در وضعیت بد و پوزیشن های علط عامل مهم بعدی برای کمردردهای یک طرفه است.

” به طور معمول هنگام نشستن همه مفاصل باید در زاویه ۹۰ درجه باشند : زانو ، مچ پا ، باسن و آرنج “

علائم فشار عضلانی شامل :

• دامنه حرکتی محدود

• ‏حساسیت یا تورم

• ‏اسپاسم عضلانی

• ‏استراحت ، یخ یا NSAID ها ( مانند استامینوفن ) باعث بهبود درد می‌شود.

• ‏دردی که پس از نشستن یا بلند شدن از خواب بدتر می‌شود

کمر دردهای یک طرفه بدن

مشکلات استخوانی باعث ایجاد درد کمر می‌شود

آرتروز ، خار استخوانی ، یا تنگی ستون فقرات ( باریک شدن ستون فقرات ) نیز ممکن است باعث درد در یک طرف پشت شود . این دردها ممکن است به سمت پایین و اندام‌های تحتانی کشیده شوند و یا باعث ضعف شوند.

به عنوان مثال ، اگر کسی از ناحیه مفصل ران راست از آرتروز رنج ببرد ، ممکن است طی فرآیندی برای بهبودی تحریک مفصل ران به حداقل‌برسد و درد در سمت چپ کمر منزوی شود.

این فرآیند ممکن است آگاهانه و ارادی توسط بدن انجام نشود اما باید بدانید که بدن فقط در تلاش است که از بدتر شدن شرایط عمومی جلوگیری کند و همین موضوع موجب خستگی سایر عضلات و مفاصل می‌شود.

گزینه‌های درمانی شما در این نقطه بسته به میزان درگیری شما و مختل شدن فعالیت‌های زندگی روزمره‌تان مانند راه رفتن ، نشستن و … دارد. پزشک شما بر اساس شدت علائم در مورد گزینه‌های درمانی با شما صحبت خواهد کرد.

درمان‌ها ممکن است شامل داروهای ضد درد و کمپرس گرم و سرد باشد. همچنین فیزیوتراپی و جراحی از دیگر درمان‌های مورد استفاده است.

این نکته را به یاد داشته باشید حتی اگر نا امید کننده باشد اما یافتن روش درمانی مناسب برای کمر درد خاص شما زمان آزمایش و خطا نیاز دارد.

مشکلات مربوط به اندام‌ های داخلی

شاید در ابتدا این موضوع به ذهنتان خطور نکند اما درد در سمت راست یا چپ پشت شما ممکن است در واقع از اندام‌های قسمت میانی کمر ، شکم یا لگن ایجاد شود و نشانگر عفونت ، التهاب یا تحریک باشد.

اندام‌های بالقوه آسیب دیده شامل موارد زیر است :

• کلیه‌ها

• ‏لوزالمعده

• ‏روده بزرگ

• ‏رحم

وجود دردهایی که محدود به یک طرف بدن می‌شوند می‌تواند درمورد ساختارهای لگن یا شکم وجود داشته باشد اما درد آن از نوع یک کمر درد معمولی نیست و این تفاوت را شخص متوجه خواهد شد . برای مثال درد سنگ کلیه شدید است و تمایل دارد از پهلو به سمت پایین کشاله ران منتقل شود.

کلیه‌های شما در دوطرف ستون فقرات شما در قسمت پایینی کمر حضور دارند و در صورت آلودگی می‌توانند باعث دردهای شدیدی شوند . با اینحال تجربه درد سنگ کلیه یا عفونت کلیه معمولاً همراه با عوارض دیگری همچون درد و سوزش در هنگام ادرار ، حالت تهوع یا تب همراه است.

التهاب مزمن روده بزرگ ، یا کولیت اولسراتیو نیز می‌تواند باعث کمر درد شود . این بیماری نیز همراه با گرفتگی شکم ، مشکلات گوارشی ، کاهش وزن و خستگی است.

در زنان درد لگن ناشی از آندومتریوز یا فیبروم می‌تواند به قسمت تحتانی و راست کمر کشیده شود. این درد اغلب موارد دیگری نیز ازجمله قاعدگی غیر طبیعی ، تکرر ادرار و درد هنگام مقاربت به همراه دارد.

کمر دردهای یک طرفه بدن

علائم اضطراری کمر درد، چه مواقعی باید به اورژانس مراجعه کنیم؟

فکر نمی‌کنم کسی باشد که بخواهد به دلیل کمر درد به اورژانس مراجعه کند. اما باید دقت کنید که بعضی دردهای مربوط به سمت راست یا چپ را باید جدی بگیرید. اگر کمر درد شما شدید است و فکر می‌کنید نشانگر یک مشکل جدی سلامتی یا آسیب جدی است حتماً به اورژانس مراجعه کنید.

همچنین اگر همراه با سایر علائم مانند حساسیت ستون فقرات ، مشکلات روده و یا مثانه بود حتماً برای تشخیص هرچه سریع‌تر اقدام کنید.

برای مثال یکی از موارد جدی یک وضعیت عصبی به نام سندرم cauda equina است که موجب فشرده سازی عصب در انتهای نخاع می‌شود.

” معمولاً علائم شامل بی حسی در اطراف کشاله ران ، درد قابل توحه پا ، از دست دادن کنترل روده یا مثانه و درنهایت فلج شدن است. “

نکته حائز اهمیت در این میان این است که علائم اضطراری که باعث کمر درد می‌شوند لزوماً به طور خاص با کمر ارتباط ندارند. برای نمونه آنوریسم آئورت شکمی باعث بالون شدن آئورت شکمی و در بعضی موارد پارگی می‌شود. در صورت پارگی آنوریسم ، درد ناگهانی و شدیدی در ناحیه شکم یا قفسه   سینه به وجود می‌آید که به یک طرف پشت تابیده می‌شود.

مهم است تا با علائم اضطراری آشنا باشید تا در صورت مشکوک شدن به مشکل سریعاً به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.

به طور کلی به یاد داشته باشید : که در هنگام مقابله با کمر درد یک طرفه در سمت راست یا چپ خود بیش از حد احتیاط کنید و مخصوصاً اگر زندگی روزمره شما را مختل می‌کند و یا ناگهانی بروز کرده و با استراحت یا دارو از بین نمی‌رود.

در این مواقع حتماً با پزشک خود صحبت کنید و یا به اورژانس مراجعه کنید.

روش مکنزی برای رفع مشکلات گردن و کمر

پزشکانی که این روش را توصیه می‌کنند تاکید می‌کنند که روش مکنزی علاوه بر کمردرد، در مواجهه با مشکلات ستون فقرات نیز کاربرد دارد. با اینکه ممکن است هر تراپیست تمرین‌های خاصی را در روش مکنزی بگنجاند، اما فلسفه کلی و برخی حرکات خاص در بین تمام استفاده کنندگان از این روش، مشترک بوده و به شرح زیر میباشند:

  1.  ارزیابی ابتدایی.
  2. درمان مشکلات کمر (‏ که این میتواند شامل روش های خود یاری و روش‌های خاص دیگر نیز باشد.)‏.
  3. استراتژی‌های پیش‌گیری از مشکلات کمر. ​
  • سندروم های پوسچرال –  درد ناشی از فشار مداوم بافت‌های نرم هنگام قرار گرفتن در وضعیت و یا موقعیتی خاص است. ​
  • سندروم بی نظمی یا Derangement –  تغییر در موقعیت مهره محصور کننده دیسک در اثر جابجایی  هسته مایع دیسکT باعث دردی میشود که با حرکت مکرر شدت آن تغییر می‌کند. ​
  • سندروم اختلال عملکرد یا دیسفانکشن – علائم این سندرم شامل کمر درد متناوب و حرکت محدود، به دلیل کوتاه بودن بافت اسکار میشود؛ با تحت فشار قرار گرفتن این بافت ها، کمردرد رخ می‌دهد. ​

اساس این روش بر طبقه‌بندی اختلالات ستون فقرات یا شرایط مبتنی بر علائم و ارزیابی اولیه، متمرکز است. بیمار بر اساس این طبقه بندی، آموزش های لازم برای از بین بردن تدریجی درد را دریافت میکند. این طبقه‌بندی‌ عبارت است از:

موسسه بین‌المللی مک کنزی برای کمردرد

این موسسه در سال  ۱۹۸۲ در نیوزلند توسط تراپیست هایی که از این روش برای درمان استفاده میکردند، تاسیس شد. دفتر مرکزی این موسسه در نیوزیلند قرار داشته و این سازمان در ۲۶ کشور دنیا شعبه دارد که در هر کدام از این شعبه ها، دوره های لازم به نام روش تشخیص و درمان مکانیکی مک کنزی، ارائه میشود.    

بنیانگذار این روش، رابین مکنزی، چندین کتاب در مورد روش های خودمراقبتی برای درمان کمردرد نوشته‌است. آخرین کتاب او در مورد درمان مشکلات وخیم کمر، منتشر شده است. ​

بیشتر متخصصان ستون فقرات در صورت انتخاب این روش، شما را به یک فیزیوتراپیست که در این زمینه آموزش‌دیده باشد، ارچاع میکنند. ​

تمرین‌های مکنزی برای درمان کمردرد

چگونه تمرین‌های مکنزی را به طور امن و راحت امتحان کنیم

روش مکنزی برای رفع مشکلات گردن و کمر

​​​​​​​​روش مکنزی برای همه افراد، روش مناسبی نیست. برای مثال اگر سابقه جراحی های کمر را دارید، بهتر است از این برنامه اجتناب کنید. همچنین در صورتی که وضعیت ستون فقرات شما وخیم باشد نیز، بهتر است از این روش اجتناب کنید.    ​

حتی در صورتی که مشکلات بالا را نداشته باشید، بهتر است پیش از انجام این تمرینات، جهت اطمینان با پزشک عمومی خود مشورت کنید.

اگر در نهایت تصمیم گرفتید که تمرین‌های مکنزی را به تنهایی انجام دهید، حتما حواستان باشد که حرکات خود را آهسته انجام دهید. حرکات ناگهانی میتوانند علائم شما را تشدید کنند.  

در صورتی که حین تمرین، متوجه هر یک از علائم زیر در یک یا دو پا شدید، فورا ورزش را متوقف کنید:

  • ​​​​​​​​افزایش درد
  • بی‌حسی. ​
  • سوزش. ​

ممکن است هنگام انجام تمرینات مکنزی احساس کمردرد کنید، که این امر طبیعی است. پیش از انجام حرکت بعد تا فروکش کردن درد صبر کنید.

۱. دراز کشیدن روی شکم.

​​​​​​​​این حرکت با برداشتن فشار از روی قسمت پایین کمر، درد را کاهش داده و به مرتب کردن ستون فقرات شما کمک می‌کند. ​

  • روی شکم دراز کشیده و دستان را در اطراف خود قرار دهید.             
  • سر خود را در کنار و یا رو به پایین نگه دارید.
  • 3.  ۲ تا ۳ دقیقه صبر کنید. این کار را هشت بار در روز تکرار کنید. ​

۲. دراز کشیدن روی بالش

​​​​​​​​برای حمایت از قسمت پایین کمر، یک بالش زیر شکم خود قرار دهید.

  • ​​​​​​​​روی شکم دراز کشیده و زیر شکم و لگن خود یک بالش قرار دهید و دستان را در دو طرف خود قرار دهید.
  • سر خود را در کنار و یا رو به پایین نگه دارید.
  • 3.  ۲ تا ۳ دقیقه صبر کنید. این کار را هشت بار در روز تکرار کنید. ​

۳. روی دو آرنج خود، دراز بکشید.

​​​​​​​​این حرکت به بازگرداندن منحنی طبیعی در پایین کمر کمک میکند و به دراز کشیدن رو به پایین نیز مشهور است. ​

  • روی شکم خود دراز کشیده و روی ساعد و شانه ها تکیه کنید. ​
  • ۲ تا ۳ دقیقه صبر کنید.
  • ​​​​​​​​قسمت بالایی بدن خود را پایین بیاورید. این کار را هشت بار در روز تکرار کنید.

​​​​​​​​۴. شنا

حرکات شنای دراز کشیده نیز به احیای منحنی طبیعی پشت شما کمک می‌کند.

​​​​​​​​۱. روی شکم دراز کشیده و دستان خود را زیر شانه هایتان قرار دهید.          

​​​​​​​​۲. به آرامی بازوهایتان را صاف کرده و بالا تنه تان را بلند کنید. ۲ ثانیه صبر کنید سپس به موقعیت اولیه برگردید. ​

۳. ۱۰ این کار را تکرار کنید. این کار را هشت بار در روز تکرار کنید.

​​​​​​​​۵. کشش ایستاده

​​​​​​​​کشیدگی ایستاده به حرکت خمشی رو به عقب کمر شما کمک می‌کند. این حرکت، بدلیل عدم نیاز به دراز کشیدن، نسبت به حرکات دیگر راحت تر است.  

  • صاف ایستاده و سپس دستانتان را پشت سرتان قرار دهید.
  • ​​​​​​​​تا جای ممکن به عقب خم شده و زانوهای خود را صاف نگاه دارید. پس از ۲ ثانیه صبر به موقعیت اولیه برگردید. ​
  •  مراحل بالا را ۱۰ بار تکرار کنید. این کار را هشت بار در روز انجام دهید.

​​​​​​​​۶. خمش خوابیده

​​​​​​​​ خمش خوابیده بر روی زمین اولین قدم در بازیابی حرکت رو به جلو هنگام خم شدن پایین کمر است. پس از بهبود درد کمر، این تمرین را شروع کنید تا دامنه حرکتی خود سابق خود را به دست آورید. ​

اگر در پشت سرتان احساس ناراحتی میکنید، سرتان را روی بالش قرار دهید تا فشار روی ستون فقرات را کاهش دهید. ​

  • به پشت دراز بکشید و پاهای خود را به صورت صاف روی زمین قرار دهید.
  • ​​​​​​​​با حفظ موقعیت استخوان دنبالچه روی زمین، دو زانوی خود را به سمت سینه حرکت داده و ۲ ثانیه صبر کنید. سپس به موقعیت اولیه برگردید. ​
  • مراحل بالا را ۶ بار تکرار کنید. این کار را چهار بار در روز انجام دهید.

​​​​​​​​۷. خمش نشسته

خمش خوابیده به حرکت خم شدن به سمت جلو کمر کمک می‌کند. این تمرین در حقیقت نسخه ساده تر خمش خوابیده است. ​

  • روی لبه یک صندلی نشسته و کمر و پاهای خود را صاف کنید.
  • به جلو خم شوید و دست‌ها و پاهایتان را به سمت زمین دراز کنید. ۲ ثانیه صبر کنید سپس به موقعیت اولیه برگردید. ​
  • مراحل بالا را ۶ بار تکرار کنید. این کار را چهار بار در روز انجام دهید.

​​​​​​​​۸. خمش ایستاده

​​​​​​​​خمش ایستاده سخت ترین تمرین در این مجموعه است که توانایی ستون فقرات شما برای خم شدن به سمت جلو را افزایش می‌دهد. ​

  • بین پاهای خود به اندازه عرض شانه هایتان فاصله بگذارید.
  • ​​​​​​​​در حالی که زانو های خود را صاف نگه میدارید، به سمت لگن خود خم شده و دست‌ها را به سمت زمین دراز کنید.
  •  پس از ۱ تا ۲ ثانیه مکث، به موقعیت اولیه برگردید.
  • ​​​​​​​​ مراحل بالا را ۶ بار تکرار کنید. این کار را دو بار در روز انجام دهید..

​ اگر تمرین های بالا در اوایل دشوار باشند، نا امید نشوید. انجام این تمرینات به مرور زمان آسان تر خواهند شد.       

​​​​​​​​حرف آخر

​​​​​​​​روش مک کنزی تنها یک روش‌ درمان کمردرد است. با اینکه این روش، در میان فیزیوتراپیست‌ها، بسیار رایج است، اما تمرین‌های دیگری که بتوانید به تنهایی امتحان کنید، نیز وجود دارند. در انجام این تمرینات، حتما آهسته اقدام کنید و اگر احساس ناراحتی کردید، با پزشک خود تماس بگیرید. ​

۳ نشانه لغزش و یا تورم شدید دیسک

تورم شدید دیسک چیست؟

زمانی که در بخش پایینی ستون فقرات، یک دیسک متورم و یا دچار پارگی شود، فرد در قسمت پایینی کمر و یا پا، دچار درد میشود. در اینجا به سه نشانه ۳ نشانه لغزش و یا تورم شدید دیسک ( یا همان فتق یا بیرون زدن دیسک )، برای کمک به تشخیص آن ها پرداخته میشود:          

۱. درد هنگام نشستن

​​​​​​​​نشستن، فشار زیادی به دیسک‌های پایین ستون فقرات شما وارد می‌کند. اگر دیسک شما فتق یا متورم شده باشد، این افزایش فشار درون دیسک، ممکن است باعث برجسته تر شدن تورم و کمر درد شما هنگام نشستن شود. ​

۲. انتقال درد به پاها (سیاتیک)

​​​​​​​​معمولا دیسک‌های پایینی کمر، که به طور معمول در ناحیه خلفی (‏پشت) ‏و / یا جانبی (‏کناری)‏ در مجاورت ریشه‌های عصبی ستون فقرات قرار دارند، دچار فتق و یا برآمدگی می‌شوند.

دیسک‌های فتق شده ممکن است بر این ریشه‌های عصبی از یکی از دو طریق زیر اثر بگذارند:

  • ​​​​​​​فشار مستقیم. هنگامی که برآمدگی دیسک و یا نشت محتویات داخلی آن، به طور مستقیم بر روی یک ریشه عصب نخاعی که از کانال نخاعی خارج می‌شود، فشار می‌آورد.
  • تحریک شیمیایی. زمانی که دیسک سوراخ می‌شود، مواد شیمیایی اسیدی از آن خارج می شود که ممکن است باعث التهاب و سوزش در ناحیه اطراف ریشه عصبی شوند. ​

در پی اتفاقات بالا، عملکرد ریشه عصبی تحت‌تاثیر قرار گرفته  و تغییر می‌کند که ممکن است با درد، کرختی، ضعف و / یا مورمور شدن در جلو یا پشت ران یا در طول پا، همراه باشد. معمولا این نشانه‌ها با نام علمی سیاتیک ‏شناخته می‌شوند. سیاتیک معمولا، به طور همزمان تنها بر یک پا تاثیر می‌گذارد. ​

۳. دردی که با فعالیت‌های خاص تشدید می‌شود

درد کمر و یا درد سیاتیک ممکن است زمانی که شما فعالیت‌های خاصی را انجام می‌دهید بدتر شود:

  • خم شدن به جلو / پایین.
  • بلند کردن یک شی سنگین.
  • هل دادن یا کشیدن یک شی سنگین
  • •         سرفه
  • عطسه

درد ناشی از فتق دیسک کمر معمولا فورا احساس می شود. در اغلب موارد، هیچ دلیل واضح و مشخصی مانند صدمه و یا جراحت، برای توجیه درد وجود ندارد. اما درد ناگهانی بروز میکند.

با وجود بسیار دردناک بودن، این وضعیت خیلی طول نمی‌کشد. در نزدیک به ۹۰ % از افرادی که دچار فتق دردناک دیسک کمر شده اند، درد در عرض ۶ هفته فروکش کرده است، حتی اگر هیچ درمان پزشکی دریافت نکرده باشند. ​

علائم هشدار دهنده و زمان مراجعه به پزشک

​​​​​​​​در صورت مشاهده علائم بالا، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است برای شما ترکیبی از درمان‌های غیر جراحی مانند استفاده از داروهای مسکن و فیزیوتراپی تجویز کند، یا شما را به یک متخصص درد برای تزریق هدایت شده ارجاع دهد تا از التهاب و درد شما کاسته شود.   

در صورتی که هر گونه مشکلی در کنترل حرکات روده یا مثانه، کرختی در ناحیه داخلی ران و دستگاه تناسلی یا مشکل در شروع ادرار را تجربه کردید، فورا با پزشک خود در میان بگذارید. این علائم ممکن است نشان دهنده سندرم کودا اکوئینا باشند که یک فوریت پزشکی جدی است و میتواند با برخی از فتق‌های شدید دیسک کمر همراه باشد. ​

میکرودیسکتومی

​​​​​​​​میکرودیسکتومی چیست؟

​​​​​​​​در گذشته عمل جراحی ستون فقرات به معنی ایجاد برش های بزرگ، دوره‌های درمان طولانی و بازپروری دردناک بود. خوشبختانه، پیشرفت‌های جراحی مانند روش میکرودیسکتومی این فرآیند را بهبود بخشیده‌ اند. ​

میکرودیسکتومی، که گاهی اوقات میکرودکومپرسیون یا میکرودیسککتومی نیز نامیده می‌شود، یک روش جراحی با حداقل تهاجم است که بر روی بیماران با دیسک کمری فتق شده انجام می‌شود. ​

در طول این عمل جراحی، جراح برای کاهش فشار بر روی ریشه عصبی یا طناب نخاعی، بخشی از دیسک فتق شده را خارج میکند. ​

این جراحی برای چه کسانی مناسب است؟

​​​​​​​​طبق یک مطالعه در سال ۲۰۱۵، حدود ۸۴ درصد بیمارانی که از میکرودیسکتومی برای درمان استفاده کردند، درمان موفق و بلند مدتی را تجربه کردند.

سیاتیک، دردی است که بر اثر تحت فشار قرار گرفتن عصب نخاعی ایجاد می شود و در اکثر اوقات، فتق شدن دیسک مهره کمر، باعث بروز آن میشود.  

با پیشرفت بیماری فتق دیسک کمر، بافت آسیب‌دیده به داخل ستون فقرات کشیده شده و بر اعصاب فشار می‌آورد. این امر باعث فرستاده شدن سیگنال‌های درد به مغز میشود. در این حالت بیمار تصور می کند که درد از پاها ناشی می‌شود. ​

در بیشتر موارد، بیماری سیاتیک به طور طبیعی بدون عمل جراحی در چند هفته بهبود می یابد. اما اگر درد سیاتیک بیش از ۱۲ هفته طول بکشد، ممکن است نیاز به انجام میکرودیسکتومی داشته باشید. توجه کنید که ​میکرودیسکتومی در تسکین درد کمر موثر نیست.

میکرودیسکتومی

​​​​​​​​عمل جراحی چگونه انجام می‌شود؟

​​​​​​​​هدف از میکرودیسکتومی حذف بخشی از دیسکی است که بر روی اعصاب فشار وارد می کند. ​این روش تحت بی‌هوشی عمومی انجام می‌شود. شما در تمام طول این روند بی‌هوش بوده و قادر به احساس چیزی نخواهید بود. این عمل در حالت دراز کشیدن بیمار بر روی شکم انجام می‌شود.  فرآیند این عمل نیز، به شرح زیر است:

  • ​​​​​​​​یک شکاف ۱ تا ۱ / ۲ اینچی مستقیما بر روی محل دیسک تحت‌تاثیر قرار گرفته ایجاد میشود.
  • ​​​​​​​​یک میکروسکوپ همراه با منبع نور برای کمک به جراح برای دیدن منطقه آسیب‌دیده به کار می‌رود. ​
  • ممکن است بخش کوچکی از استخوان محافظ عصب ریشه جدا شود. ​
  • بافت آسیب‌دیده و فتق شده، به کمک یک شئ قیچی مانند برداشته میشود تا  فشار روی عصب کاهش پیدا کند.  
  • بخیه و بستن شکاف ایجاد شده.
  • ​​​​​​​​بیمار معمولا همان روز یا صبح روز بعد مرخص می‌شود.

​​​​​​​​بدین ترتیب، اعصاب نخاعی فضای کافی در ستون فقرات را بدست می آورد و هر دردی که بر اثر فشار بر عصب ایجاد شده بود، برطرف می شود.

مدت زمان لازم برای بهبودی

​​​​​​​​در این روش زمان بهبودی کوتاه‌تر از روش‌های تهاجمی تر دیگر است. بیشتر بیماران می‌توانند همان روز یا ظرف ۲۴ ساعت بیمارستان را ترک کنند.

​​​​​​​​البته احتمالا پیش از ترک بیمارستان بیمار باید با یک فیزیوتراپیست یا تراپیست ملاقات کند. این درمانگرها به شما دستورالعمل هایی در مورد چگونه خم شدن، بلند کردن و چرخش کمر ارائه میکنند.

تمرین‌های توصیه شده توسط درمانگر، به شما در بهبود قدرت و انعطاف‌پذیری ماهیچه‌های اطراف ستون فقرات، کمک میکنند.         ​

پس از عمل جراحی باید از رانندگی، نشستن طولانی مدت، بلند کردن اشیای سنگین و خم شدن خودداری کنید. با اینکه نمی‌توانید بلافاصله فعالیت‌های معمول خود را ازسر بگیرید، اما سبک زندگی شما چندان تحت‌تاثیر قرار نمی گیرد. ​

برای یکی دو هفته اول، ممکن است لازم باشد حجم کار خود را کاهش دهید و یا در زمان بهبودی، سر کار نروید. همچنین باید از بلند کردن اشیا سنگین و به طور کلی هر چیزی بیش از ۵ پوند، به مدت ۲ تا ۴ هفته اجتناب کنید.

برای بازگشت به فعالیت فیزیکی نرمال، مسیر ملایمی را در پیش بگیرید. به طور مثال، ممکن است لازم باشد تا به مدت ۲ تا ۴ هفته پس از عمل، از  ورزش و یا فعالیت فیزیکی اجتناب کنید. زمان معمول برای بازیابی کامل حدود ۶ هفته میباشد. ​

ریسک های این عمل چیست؟

​​​​​​​​به طور کلی میکرودیسکتومی یک روش ایمن با عوارض نادر است. با این حال، مانند هر عمل جراحی، خطراتی نیز وجود دارد. این ریسک ها عبارتند از:

  • پارگی سخت‌شامه (‏نشت مایع مغزی نخاعی)‏در ۱ تا ۷ درصد از جراحی ها.
  • آسیب عصبی. ​
  • عود فتق دیسک.
  • بی‌اختیاری روده / مثانه (‏بسیار نادر)‏.
  • خون ریزی. ​
  • عفونت. ​
میکرودیسکتومی

هزینه آن چقدر است؟

​​​​​​​​میکرودیسکتومی یک جراحی تخصصی است که به یک جراح با آموزش ویژه نیاز دارد. به همین دلیل، این روش می‌تواند گران‌تر از دیگر جراحی‌های کمر باشد. ​

توجه داشته باشید که قیمت ممکن است شامل هزینه ویزیت و یا هزینه های مراقبتی دیگر نباشد. اگر مالیات و بیمه همراه (تکمیلی) خود را پرداخت می‌کنید، ​بیمه سلامت شما ممکن است بخش بزرگی از این هزینه را پوشش دهد. ​

اما اگر بیمه ندارید، حتما پیش از دریافت خدمات این جراحی با بیمارستان، جراح و دیگر متخصصان پزشکی خود مشورت کنید. از آنجایی که از جیب خودتان هزینه می‌کنید، شاید بتوانید با مذاکره کمی از هزینه های خود بکاهید.          ​

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

​​​​​​​​میکرودیسکتومی یک روش حداقل تهاجمی با سابقه برای تسکین درد ناشی از فشار روی اعصاب است. با اینکه ممکن است بسیاری از افراد مبتلا به درد سیاتیک، نیازی به جراحی نداشته باشند، در صورتی که تمام درمان‌های دیگر با شکست مواجه شوند، ممکن است جراحی میکرودیسکتومی توصیه شود. ​

پزشک با در نظر گرفتن شرایط شما، مناسب بودن یا نبودن این جراحی را برای شما بررسی میکند. اگر شرایط انجام جراحی را داشته باشید، باید پیش از عمل در مورد خطرات و مزایای عمل جراحی با پزشک خود مشورت کنید. ​

چه عواملی باعث بروز کاوپشتی یا لوردوز می شوند؟

​​​​​​​​لوردوز چیست؟

​​​​​​​ستون فقرات همه افراد در گردن، بالای کمر و پایین کمر انحنا دارد. به این انحناها که به ستون فقرات شکل میدهند، لوردوتیک (‏گردن و پایین کمر) ‏و کیفوتیک (‏بالای کمر) ‏اطلاق میشود. آن‌ها به بدن کمک می‌کنند تا:

  • ضربه را جذب کند.
  • وزن سر  را تحمل کند.
  • سر و لگن  را هم تراز کند.
  • ساختار ستون فقرات را حفظ و تثبیت کند.
  • حرکت و خم شدن. ​

لوردوز در حقیقت همان منحنی طبیعی لوردوتیک است. اما اگر این منحنی بیش از حد به سمت داخل قوس داشته باشد، به آن لوردوز یا کاوپشتی گفته می‌شود. لوردوز می‌تواند بر پشت و گردن تاثیر گذاشته و با ایجاد فشار بیش از حد بر روی ستون فقرات باعث درد و ناراحتی شود. در صورتی که لوردوز درمان نشده و تشدید شود، بر حرکت افراد تاثیرات منفی می گذارد.

نحوه درمان لوردوز بستگی به شدت انحنا و چگونگی ابتلا به آن دارد. اگر هنگام خم شدن به سمت جلو، منحنی پایین کمر خودش را معکوس کند، بیماری شما جدی نبوده و معمولا به کمک فیزیوتراپی و تمرین‌های ورزشی روزانه قابل درمان است. ​

اما اگر هنگام خم شدن به سمت جلو، منحنی همچنان ثابت باقی بماند، باید به پزشک مراجعه کرد.

در ادامه، به بررسی بیشتر لوردوز و نحوه تشخیص آن توسط پزشک خواهیم پرداخت.

علل رایج لوردوز:

​​​​​​​​لوردوز می‌تواند در هر سنی، بر افراد تاثیر بگذارد. برخی شرایط و عوامل، می‌توانند خطر ابتلا به لوردوز را افزایش دهند. این  عوامل، شامل این موارد میشوند:

  • اسپوندیلولیستزی: اسپوندیلولیستزی یک بیماری نخاعی است که در آن یکی از مهره‌های پایینی به سمت استخوان زیرین خود، حرکت میکند. این بیماری معمولا به کمک تراپیست یا جراحی درمان می‌شود.
  • آکندروپلازی: آکندروپلازی، یکی از رایج‌ترین انواع کوتاه قدی است.

پوکی استخوان: پوکی استخوان یک بیماری استخوانی است که با از بین بردن تراکم استخوان، خطر شکستگی آن را افزایش می‌دهد. ​

  • استئوسارکوما: استئوسارکوما یک سرطان استخوان است که به طور معمول در استخوان شین واقع در نزدیکی زانو، استخوان ران نزدیک زانو و یا استخوان بازوی بالایی در نزدیکی شانه، ایجاد می‌شود.
  • چاقی: امروزه چاقی در ایران به یک اپیدمی تبدیل شده و وضعیت مردم را در معرض خطر قرار داده است. چاقی خطر ابتلا به بیماری‌های جدی مانند دیابت نوع ۲، بیماری‌های قلبی و سرطان را افزایش میدهد.

انواع لوردوز

​​​​​​​​ لوردوز در قسمت پایینی کمر

​​​​​​​​لوردوز در پایین کمر، شایع‌ترین نوع آن است. راحت‌ترین راه تشخیص این نوع از لوردوز، این است که بر روی پشت خود بر یک سطح صاف دراز بکشید. در حالت عادی شما باید در این حالت، باید فضای خالی کوچکی در زیر قسمت پایینی کمر خود داشته باشید تا بتوانید دست خود را در آن قرار دهید.

اما در فرد مبتلا به لوردوز، دست فضای بیشتری برای قرار گرفتن در پشت خودخواهد داشت. اگر  انحنای پشت آن ها شدید باشد، هنگام ایستادن، یک قوس C شکل مشاهده میشود.همچنین اگر از کنار، به افراد نگاه کنیم، به نظر میرسد که شکم و باسن آن‌ها نسبت به سایر اعضای بدنشان، بیرون زده اند. ​

لوردوز گردن

​​​​​​​​در ستون فقرات یک فرد سالم، گردن باید مانند C پهن به نظر برسد و منحنی آن به پشت گردن اشاره میکند. لوردوز گردن زمانی رخ میدهد که ستون فقرات در ناحیه گردن به طور طبیعی، خم نشود. ​

لوردوز گردن

این امر می‌تواند به معنی عوامل زیر باشد:

  • ​​​​​​​​انحنای گردن، بیش از حد طبیعی آن است. ​
  • انحنا در جهت اشتباه حرکت می‌کند که به آن لوردوز معکوس گردن نیز گفته می‌شود.
  • انحنا به سمت راست حرکت کرده‌ است. ​
  • انحنا به سمت چپ حرکت کرده ‌است. ​

علائم لوردوز چه هستند؟

​​​​​​​​رایج‌ترین نشانه لوردوز، درد عضلانی است. وقتی که ستون فقرات به طور غیرطبیعی خم می‌شود، ماهیچه‌ها در جهات مختلف کشیده و در نتیجه سفت و منقبض میشوند. در افراد مبتلا به لوردوز گردن، این درد میتواند تا گردن، شانه‌ها و پشت نیز گسترش یابد. یکی دیگر از نشانه های لوردوز گردن، محدود شدن حرکت گردن و یا پایین کمر است. ​

برای تشخیص لوردوز، میتوانید با دراز کشیدن بر روی یک سطح صاف و چک کردن فضای بین انحنای گردن یا کمر با سطح زمین، با سنجیدن میزان انحنا، ابتلا به لوردوز را بررسی کنید. اگر بتوانید به راحتی دست خود را در فضای بین کمر یا گردن با زمین حرکت دهید، ممکن است لوردوز داشته باشید. ​

اگر در خود علائم دیگری از قبیل موارد زیر نیز مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید:

  • بی حسی.
  • سوزش.
  • شوک الکتریکی.
  • کنترل مثانه ضعیف.
  • ضعف. ​
  • مشکل در حفظ کنترل عضلانی. ​

عوامل بالا، میتوانند نشان دهنده مشکلات وخیم تری مانند یک عصب نیشگون گرفته شده باشند.

​​​​​​​​لوردوز در کودکان

لوردوز در کودکان

​​​​​​​​در اغلب کودکان، دلیل مشخصی برای توجیه لوردوز وجود ندارد. به این حالت از لوردوز، لوردوز خوش‌خیم نوجوانان، اطلاق می‌شود. این اتفاق زمانی می‌افتد،  که ماهیچه‌های دور باسن کودک ضعیف یا سفت باشند. لوردوز کودکان، معمولا با رشد کودک، خود به خود از بین می رود.       

لوردوز، به خصوص اگر کودک با ماشین تصادف کرده و یا جایی افتاده باشد، می‌تواند نشانه‌ دررفتگی مفصل ران نیز باشد. ​

شرایط پزشکی دیگری که می‌توانند منجر به بروز لوردوز در کودکان شوند، معمولا با سیستم عصبی و مشکلات عضلانی مانند موارد زیر، مرتبطند.

  • فلج مغزی.
  • ​​​​​​​​میلومننگوسل که یک بیماری ارثی است که در آن نخاع از یک شکاف واقع در استخوان‌های پشت عبور می‌کند. ​
  • دیستروفی عضلانی، که گروهی از اختلالات ارثی است که باعث ضعف عضلانی می‌شود. ​
  • آتروفی عضلانی – نخاعی، یک بیماری ارثی است که باعث حرکات غیر ارادی می‌شود. ​
  • آرتروگریپزیس، مشکلی است که در بدو تولد رخ می‌دهد و و در آن مفاصل نمی‌توانند به اندازه طبیعی حرکت کنند. ​

لوردوز در زنان باردار

​​​​​​​​بسیاری از زنان باردار، در دوران باردای با کمردرد و علائم لوردوز یعنی شکم و باسن برآمده مواجه میشوند. اما تحقیقات نشان می‌دهد، که لوردوز دوران بارداری، به دلیل تنظیم شدن ستون فقرات با مرکز ثقل جدید بدن رخ میدهد. ​

درد کمر نیز معمولا ناشی از تغییر جریان خون بوده و بعد از تولد نوزاد، از بین خواهد رفت. ​

لوردوز چگونه تشخیص داده می‌شود؟

​​​​​​​​هنگام معاینه، پزشک سابقه پزشکی شما را بررسی کرده و معاینه فیزیکی انجام میدهد و در مورد علائم شما سوال می‌کند. در طول معاینه فیزیکی، پزشک از شما می‌خواهد که به سمت جلو و کنار خم شوید. هدف آن ها از اینکار، بررسی موارد زیر است:

  • ثابت یا انعطاف‌پذیر بودن انحنا.
  • طول حرکت. ​
  • هم تراز بودن ستون فقرات.
  • شرایط غیر معمول دیگر. ​
لوردوز چگونه تشخیص داده می‌شود

ممکن است سوالاتی مانند موارد زیر نیز از شما پرسیده شوند:

  • ​​​​​​​​چه زمانی متوجه انحنای شدید خود شدید؟
  • آیا با گذر زمان، انحنا بیشتر شده است؟ ​
  • آیا شکل انحنا تغییر کرده است؟
  • احساس درد از کجا شروع میشود؟

​​​​​​​​پس از کاهش علل احتمالی ابتلا، پزشک دستور انجام آزمایش‌ هایی نظیر عکسبرداری اشعه ایکس را صادر می‌کند، تا زاویه منحنی لوردوتیک شما را بررسی کند. سپس با بررسی این زاویه همراه با فاکتورهای دیگری مانند قد، سن و وزن بدن، تشخیص نهایی خود را به شما اطلاع میدهد.            ​

درمان لوردوز

​​​​​​​​اغلب افراد مبتلا به لوردوز، به جز در موارد حاد، نیازی به درمان ندارند. نحوه درمان لوردوز به میزان شدید بودن انحنا و علائم دیگر بستگی دارد.         ​

گزینه‌های درمان عبارتند از:

  • ​​​​​​​​دارو، برای کاهش درد و تورم. ​
  • فیزیوتراپی روزانه به منظور تقویت عضلات و طول حرکت.
  • کاهش وزن برای بهبود وضع استقرار بدن. ​
  • بریس کمر برای کودکان و نوجوانان. ​
  • جراحی در موارد شدیدی که ممکن است مشکلات عصبی نیز در آن ها دخیل باشند.         
  • مکمل‌های غذایی مانند ویتامین D ​

چشم‌ انداز لوردوز

​​​​​​​​در بیشتر افراد، لوردوز مشکلات سلامتی قابل‌توجهی ایجاد نمی‌کند. اما حفظ سلامت ستون فقرات، از جهت اینکه بیشتر فعالیت های بدن از جمله حرکت به آن بستگی دارند، اهمیت زیادی دارد.

عدم درمان لوردوز می‌تواند منجر به بروز یا افزایش خطر مشکلات طولانی‌مدت، در اعضای زیر شود:

  • ستون فقرات.
  • حلقه هیپ.
  • پاها. ​
  • اعضای داخلی بدن. ​

چگونه از لوردوز جلوگیری کنیم

​​​​​​​​اگر چه راهنمایی خاصی برای جلوگیری از لوردوز وجود ندارد اما می‌توان با انجام برخی تمرینات، به حفظ سلامت ستون فقرات کمک کرد. برخی از این تمرینات عبارتند از:

  • بالا بردن شانه.
  • چرخاندن گردن در دو طرف. ​
  • برخی حرکات یوگا، مانند کت و بریج.
  • بالا بردن پا.
  • حرکت و چرخاندن لگن بر روی توپ سوئیسی. ​

ایستادن طولانی‌مدت نیز میتواند در تغییر انحنای ستون فقرات موثر باشد. طبق یک مطالعه، نشستن به طور قابل‌توجهی تغییرات انحنای کمر را کاهش می‌دهد. بنابراین اگر به دلیل کار و یا عادت، زمان زیادی را ایستاده سپری میکنید، سعی کنید در زمان های استراحت بشینید. البته برای اینکار باید از صندلی مناسب که پشتیبانی کافی داشته باشد، استفاده کنید.        

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد      

​​​​​​​​اگر وقتی به سمت جلو خم می‌شوید، منحنی لوردوتیک شما نیز خم شود، نیازی برای مراجعه به پزشک نیست.        

اما اگر با خم شدن به سمت جلو، منحنی لوردوتیک ثابت بماند، باید به دنبال درمان باشید. ​

همچنین اگر هنگام انجام کار های روزمره دچار درد میشوید، باید به دنبال درمان باشید. توجه کنید که بیشتر انعطاف‌پذیری، تحرک و فعالیت‌های روزانه ما به سلامت ستون فقرات بستگی دارد. پزشک شما میتواند برای درمان یا مدیریت انحنای اضافی، به شما راه های مختلقی ارائه کند. درمان به موقع لوردوز، می‌تواند از عوارض طولانی مدت آن نظیر ورم مفاصل و درد مزمن کمر جلوگیری کند. ​

بیماری مغز و اعصاب در کودکان

مغز و عملکرد آن

رشد مغز انسان در دوران جنینی آغاز می‌شود و در دوره نوزادی، کودکی و بزرگسالی ادامه می‌یابد. بیشتر سلول‌های مغزی قبل از تولد تشکیل می‌شوند اما اتصالات بین این سلول‌های عصبی تا قبل تولد ایجاد نمی‌شوند.

مغز از طریق دریافت اطلاعات در محیط خارجی، خود‌سازمان‌دهی می‌شود. این اطلاعات را برای پیش‌برد رشد و پیشرفت مغز استفاده می‌شود. همچنین با محیط سازگار می‌شود. تجربه محیط از طریق حس لمس، بو، بینایی، چشایی و شنوایی باعث ایجاد ارتباط در مغز می‌شود.

تمام اختلالات عصبی شامل مغز، ستون فقرات یا اعصاب است. علائم بیماری مغز و اعصاب در کودکان بستگی به جایی دارد که آسیب به آن وارد شود. مناطقی که حرکت، ارتباطات، بینایی، شنوایی یا تفکر را کنترل می‌کنند می‌توانند تحت تأثیر قرار گیرند. بیماری‌های عصبی می‎تواند منجر به تشنج در نوزادان شود.

بیماری مغز و اعصاب در کودکان

بسیاری از این بیماری‌ها در سال‌های اولیه رشد پدیدار می‌شوند و ممکن است در بدو تولد تشخیص داده شوند. بعضی از آنها بعداً تشخیص داده می‌شوند زیرا علائم فقط در مواردی ظاهر می‌شوند که:

  • کودکی نقاط عطف رشدی را از دست می‌دهد یا مشکلات رشدی دارد (مثلاً اوتیسم).
  • یک عفونت مخرب رخ می‌دهد (به عنوان مثال بیماری مننژیت و فلج اطفال).
  • تصادف باعث آسیب مغزی شود (سکته مغزی، تروما، هیپوکسی)

بسیاری از اختلالات عصبی “مادرزادی” هستند ، به این معنی که در بدو تولد وجود داشته اند. اما برخی از اختلالات “اکتسابی” هستند که نشان دهنده‌ی این است که آنها پس از تولد به وجود آمده‌اند. کسانی که علت ناشناخته دارند “ایدیوپاتیک” نامیده می‌شوند.

علل مادرزادی بیماری مغز و اعصاب در کودکان (در بدو تولد)

عوامل ژنتیکی می‌توانند در ایجاد انواع بیماری مغز و اعصاب در کودکان که به طور معمول از طریق ژن‌ها و کروموزوم‌ها از والدین به ارث می‌رسند تأثیر بگذارد. انواع این علل به اختصار در لیست زیر آمده‌اند:

  • ناهنجاری‌های ژن
  • ناهنجاری‌های کروموزومی
  • تغییر در تعداد کروموزوم
  • تغییر در ساختار کروموزوم
  • اختلالات متابولیک

علل پیش از تولد بیماری مغز و اعصاب در کودکان

برخی از شرایط پیش از تولد منجر به این بیماری‌ها می‌شود. وضعیت مادر و هم‌چنین زایمان از مهم‌ترین علل بروز این شرایط است.

  • سموم و عوامل محیطی
  • کمبودهای تغذیه‌ای
  • عفونت‌ها
  • هیپوکسی/آسفیکسی
  • عوارض در هنگام زایمان
  • تولد زودرس / وزن کم نوزاد هنگام تولد

مهم‌ترین بیماری مغز و اعصاب در کودکان

اختلالات عصبی مختلفی وجود دارد که بر سلامت کودکان تاثیر می‌گذارد. اوتیسم، صرع، فلج مغزی، عواقب آسیب مغزی و سردرد شایعترین اختلالات عصبی است که در کودکان مشاهده می‌شود. هر اختلال و علائم مرتبط با آن در هر کودک متفاوت است.

بیماری مغز و اعصاب در کودکان

خونریزی داخل وریدی :

 خونریزی داخل وریدی به معنی خونریزی در داخل یا اطراف شکمچه‌های مغز است. شکمچه‌ها فضاهایی در مغز هستند که حاوی مایع نخاعی می‌باشند. این مشکل در نوزادان نارس به خصوص نوزادان با وزن بسیار کم هنگام تولد (لینک به مقاله کم بودن وزن نوزاد) که کمتر از ۱۵۰۰ گرم وزن دارند، شایع‌تر است.

لوکومالاسی پیرامون بطنی:

لوکومالاسی پیرامون بطنی به معنی آسیب و نرم شدن ماده سفید مغز است. ماده سفید بخش داخلی مغز است که اطلاعات را بین سلول‌های عصبی و نخاع و نیز از بخشی از مغز به بخش دیگر ارسال می‌کند.

 این مشکل همچنین در نوزادان نارس شایع‌تر است. در صورت ابتلا به لوکومالاسی پیرامون بطنی، ناحیه‌ی آسیب دیده‌ی بافت مغز می‌تواند بر سلول‌های عصبی که حرکات را کنترل می‌کنند اثر بگذارد. با رشد کودک، سلول‌های آسیب دیده‌ی عصبی باعث می‌شوند که عضلات انقباضی، سفت و مقاوم در برابر حرکت شوند.

نوزادان مبتلا به این بیمار بیشتر در خطر ابتلا به فلج مغزی هستند (گروهی از اختلالات که مانع کنترل طبیعی عضلات توسط کودک می‌شوند) و ممکن است دچار مشکلات فکری یا یادگیری شوند.

تومور مغزی:

تومور مغزی که رشد غیر عادی بافت در مغز است. یک تومور در مغز ممکن است به آرامی رشد کند و تا زمانی که بزرگ شود علائم کمی داشته باشد و یا می‌تواند به سرعت رشد کرده و پخش شود و باعث ایجاد علائم شدید و سریع گردد. تومورهای مغزی در کودکان می‌توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند.

تومور خوش خیم معمولاً در یک محل رشد می‌کند و ممکن است در صورتی که در محلی قرار داشته باشد که بتوان بدون آسیب به بافت سالم اطراف آن را برداشت، از طریق جراحی قابل درمان باشد.

اوتیسم:

اوتیسم، یکی از بیماری های مغز و اعصاب تقریبا جدید است و محققان هنوز اطلاعات بسیار زیادی درباره آن ندارند.

برخی از بیماران مبتلا به اوتیسم، مشکلات ژنتیکی دارند، اما بیش از یک دلیل برای این بیماری وجود داشته و برخی از این دلایل هنوز ناشناخته مانده اند. نوع رفتار، یادگیری، واکنش و ارتباطات افراد مبتلا به اوتیسم با عمده مردم متفاوت می باشد. اوتیسم اغلب پیش از سن سه سالگی تشخیص داده شده و تا پایان عمر همراه فرد باقی می ماند.

این افراد سطح متفاوتی از ناتوانی های ذهنی را دارا بوده اما برخی از آنها ذوق و قریحه بالایی دارند. برخی علائم می تواند شامل عدم واکنش به ادا کردن نام تا ۱۲ ماهگی فرد، ممانعت از تماس چشمی، درک دشوار از احساسات افراد، مشکلات تکلم و مهارت های زبانی، ناراحت شدن از تغییرات کوچک، به تنهایی بازی کردن و غیره، می باشد.

اوتیسم در کودکان

اختلال عدم تمرکز و بیش فعالی (ADHD):

یکی از شایع ترین اختلالات عصبی در کودکان که تا گاهی تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند، بیش فعالی است. ADHD اختلالی است که تمرکز کودکان را کاهش داده و آنها را در کنترل تکانه‌ها ناتوان می‌کند. انجام وظایف برای این کودکان دشوار است و اغلب دچار پریشانی می‌شوند.

این بیماری به دلیل عوامل ژنتیکی، تغذیه نامناسب، سوء مصرف مواد یا آسیب مغزی ایجاد می‌شود. ADHD نیاز به ارزیابی متخصص دارد زیرا معیارهای خاصی برای تشخیص وجود دارد و هر کودک بیش فعالی را نمی توان به عنوان ADHD شناخت. علائم بیماری را می توان از طریق دارو و رفتار درمانی، درمان کرد.

دیسپراکسی:

این بیماری در کودکان بسیار شایع است اما در مورد آن کمتر شناخت وجود دارد. دیسپراکسی بیماری است که هماهنگی حرکات بدنی را دشوار می‌کند. کودکان مبتلا به این بیماری، در حفظ وضعیت و تعادل خود مشکل دارند. هیچ دلیل مشخصی برای این بیماری وجود ندارد، زیرا اعتقاد بر این است که سلولهای عصبی که کنترل حرکت ماهیچه ها را کنترل می کنند، در هر فرد متفاوت است. کودکان مبتلا می‌توانند در صورت تشخیص زودرس بیماری با مداخله خاصی مانند کار درمانی فرآیند محور، بهبود پیدا کنند.

صرع:

بیماری صرع نوعی  بیماری است که همراه با با تشنجات مکرر بوده و معمولا در طی  یک دوره زمانی خاص بروز کرده و ایجاد می شود.  تشنج به صورت  یک حمله ناگهانی در نوع عملکرد و فعالیت الکتریکی مغز گفته می شود  که در طی آن مواردی همچون  کاهش هوشیاری، منقبض شدن عضلات ، و حرکات مکرر پدید آمده  و در برخی موارد نیز اختلالاتی به وجود می آید.

در حدود  25%  از موارد  مربوط به بیماری صرع معمولا  در سنین قبل از ۵ سالگی ایجاد شده و ۵۰% از آن نیز  معمولا  در سن پیش از ۲۵ سالگی  به وجود می آید.. بیماری صرع در  خانواده های خاصی دارای گستردگی بیشتری است .

 صرع به طور کلی نوعی  آسیب و اختلال در سیستم عصبی مرکزی (اختلال نورولوژیکی) محسوب می شود که در اثر بروز آن ،  فعالیت سلول های عصبی در مغز دچار اختلال شده و سبب تشنج  در فرد می شود . در طی این حمله ،  علائم و نشانه ها ، رفتار فرد و همچنین احساسات غیرطبیعی به وجود می آید . همانند از  دست رفتن هوشیاری که معمولا در صرع رخ می دهد.

انواع سردرد:

بیشتر سردردها علائم اختلالات عصبی نیستند، اما در برخی موارد ممکن است ناشی از مشکل اساسی باشند. سردرد می‌تواند در اثر تغییراتی در مغز یا بدن ایجاد شود که پیام های درد به مغز ارسال می‌کند و منجر به سردرد می شود. توجه به سردردها در کودکان، به ویژه هنگامی که با علائم دیگر مانند استفراغ، گرفتگی، مشکل در هوشیاری باشد، لازم است.

اپیلپسی:

یادگیری، خواندن دقیق، هجی کردن، نوشتن و درک آنچه نوشته شده است در این کودکان بسیار مشکل است. علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نشده است. درمان این بیماری شامل روشهای خاص تدریس است. در صورت تشخیص زودرس، کودکان مبتلا به اپی لپسی می توانند بالاتر از حد متوسط شوند و پیشرفت کنند.

فلج مغزی:

این بیماری بر مهارت‌های حرکتی کودک تأثیر می گذارد و در اثر آسیب های مغزی ایجاد می‌شود. این بیماری، یکی از شایعترین اختلالات عصبی در کودکان است و بسته به علائم عصبی، در انواع مختلفی تقسیم بندی می شود. فلج مغزی باعث می شود کودکان در هماهنگی و حرکاتی مانند ایستادن، راه رفتن، کنترل مثانه و روده، غذا خوردن و حتی صحبت کردن دچار مشکل شوند.

 این بیماری با افزایش سن بدتر نمی‌شود. هیچ دلیل قطعی برای این بیماری وجود ندارد اما اعتقاد بر این است که در دوران بارداری، زمانی که جنین به درستی رشد نمی‌کند و یا آسیب مغزی می‌بیند ایجاد می‌شود. این بیماری قابل درمان نیست، روش‌های درمانی خاص می‌توانند به بهبود شرایط کمک کنند.

فلج مغزی در کودکان

مننژیت:

مننژیت (Meningitis) التهاب پرده‌های محافظی می‌باشد که مغز و نخاع را پوشانده‌اند و بطور مشترک مننژ یا شامه گان نامیده می‌شوند. این التهاب ممکن است عامل ویروسی، باکتریایی، یا سایر ریز اندامگان داشته باشد، و در موارد کمتری در اثر تجویز داروهای خاصی به وجود آید.

مننژیت می‌تواند به دلیل نزدیکی التهاب به مغز و نخاع، زندگی بیمار را به خطر اندازد؛ بنابراین این شرایط را تحت عنوان فوریت پزشکی دسته بندی می‌کنند.

آنسفالوپاتی:

عفونت و التهاب مغز که در اثر وجود باکتری‌ها و ویروس‌ها ایجاد می‌شود را آنسفالوپاتی می‌گویند. در موارد نادری این بیماری می‌تواند کشنده باشد. آنسفالیت به دو نوع اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود.

 در نوع اولیه ویروس و باکتری مستقیما مغز را دچار عفونت می‌کنند اما در آنسفالوپاتی ثانویه به دلیل وجود عفونت در بخش دیگری از بدن، ناتوانی سیستم ایمنی در از بین بردن سلول‌های آلوده و حمله‌ی ای سیستم به سلول‌های مغز ایجاد می‌شود.علائم این بیماری مشابه بیماری آنفولانزاست. در موارد شدید، علائمی همچون از دست دادن سطح هوشیاری، احساس فلج و ناتوانی و مشکل در گفتار نیز بروز می‌کند.

اسکلروزیس یا MS:

MS یکی از شایع‌ترین بیماری های مغز و اعصاب است که در آن سیستم ایمنی به پوشش میلین که عصب را محافظت می‌کند حمله می‌کند. اغلب نشانه اول MS، تاری دید در یک چشم است.

یکی دیگر از رایج ترین علامت‌های زودگذر، تنگ شدن یا بی حسی در صورت، دست‌ها، پاها، پا و دست است. بی‌خوابی می‌تواند منجر به مشکلات تعادل یا احساس ضعف در پاها یا در دست گرفتن شما شود. تحقیقات نشان می‌دهد که MS ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است و طیف گسترده ای از علائم از خفیف تا شدید وجود دارد.

همه چیز در مورد آسیب نخاعی

آسیب نخاعی چیست؟

نخاع ما درست مثل کابل تلفنی است که بین مغز به عنوان مرکز تلفن واندام های حسی و حرکتی به عنوان مشترکین قرار گرفته است.

با آسیب دیدن نخاع در محل ضربه، اول خونریزی و تورم در نخاع ایجاد می شود و بعد، بسته به سطح ضایعه، یک حباب در نخاع به وجود می آید که باعث قطع شدن مسیر و از دست دادن همه یا بخشی از حسها و حرکات می شود. نقطه آسیب در هر کجای نخاع که باشد.

بالای آن درست عمل می کند و صدمه ها در نواحی پایین آن دیده می شود.

برای مثال کسانی که از آسیبهای گردن رنج می برند، همه یا بخشی از حرکات دستها و پاهایشان را از دست داده اند در حالی که کسانی که از ناحیه کمر آسیب دیده اند، مشکلی در حس و حرکت دست هایشان ندارند بلکه مشکلات آنها در پاهایشان بروز می کند.

آسیب نخاعی می تواند منجر به فلج عضلات مورد استفاده در موارد زیر شود.

  1. ایجاد مشکلات در تنفس
  2. فلج و یا از دست رفتن قدرت کنترل در دست ها یا پاها
  3. از دست دادن احساس در قسمت های مختلف تنه ، بازوها و پاها.
  4.  ضعف
  5. بی حسی
  6.  از دست دادن کنترل روده و مثانه.
  7.  شرایط ثانویه بی شماری از جمله مشکلات تنفسی، زخم های فشاری و …

برای کسانی که از آسیب نخاعی جان سالم به در می برند، مهم ترین نکته مهم مراقبت از آنها جهت جلوگیری از عوارض ناشی از آسیب نخاعی و جلوگیری از عوارض مربوط به ناتوانی ناشی از عوارض ضایعات نخاعی است.

آسیب نخاعی

انواع آسیب‌ نخاعی

  1. آسیب‌های تروماتیک یا ضربه‌ای
  2. آسیب‌های غیر تروماتیک یا غیر ضربه‌ای

۱- آسیب‌های تروماتیک Traumatic یا ضربه‌ای

این آسیب‌ها به طناب نخاعی صدمه می‌زنند. این آسیب‌ها می‌توانند به دلیل پرت شدن از جایی و یا تصادفات و یا فعالیت‌های ورزشی باشد.

۲- آسیب‌های غیر تروماتیک None Traumatic یا غیر ضربه‌ای

این آسیب‌ها به طناب نخاعی آسیب می‌زند. استئوپروز که باعث شکستگی فشار مهره‌ها می‌شود. تومورها و بسیاری از بیماری‌های عروقی از این دست هستند. که معمولا به دلیل خون‌ریزی ایجاد می‌شوند.

علائم آسیب نخاعی

  • از دست دادن قدرت حرکتی بدن
  • از دست دادن یا تغییر احساسات، از جمله احساس گرما، سرما و لمس
  • از دست دادن کنترل روده یا مثانه
  • اسپاسم عضلات
  • تغییرات در عملکرد جنسی، حساسیت جنسی و باروری
  • درد و یا احساس خستگی شدید ناشی از آسیب به الیاف عصبی در نخاع
  • تنفس دشوار و سرفه‌های شدید

علائم و نشانه‌های اضطراری آسیب نخاعی

علائم آسیب نخاعی در مواقع اضطراری پس از حادثه تصادفات، ضربه‌های شدید یا پرت شدن از ارتفاع و … ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • درد شدید یا فشار در گردن، سر و یا پشت
  • ضعف، ناهماهنگی یا فلج در هر بخشی از بدن شما
  • سوزن سوزن شدن یا از دست دادن احساسات در دست یا پا
  • از دست دادن کنترل مثانه یا روده
  • مشکل در برقراری تعادل بدن
  • تندی ضربان قلب و تنگی نفس
  • لخته شدن خون
  • دردهای مزمن و افسردگی

آسیب نخاعی

درمان آسیب نخاعی

درمان آسیب نخاعی به اقدامات درمانی و توانبخشی گفته می‌شود که برای بیماران مبتلا به آسیب نخاعی و نارسایی‌های حرکتی انجام می‌گیرد تا برخی از توانایی‌های اندامهای این افراد بازیابی شود.

با توانبخشی افراد مبتلا به آسیب نخاعی و نارسایی‌های حرکتی، این افراد می‌توانند دوباره کار کنند و توانایی آن‌ها نسبت به قبل افزایش می‌یابد.

توانبخشی، استقلال بیمار را افزایش داده و موجب بهبود توانایی راه رفتن و قوی شدن گروه‌های عضلانی اندام تحتانی و همچنین بهبود تعادل و الگوی راه رفتن می‌شود.

دانشمندان اعتقاد دارند که بافت‌های نخاعی با آموزش دوباره فعال خواهند شد و توانایی حرکت اختیاری و حسی بیماران بازیابی می‌شود.

روش‌های درمانی برای آسیب نخاعی

  1. پروتز
  2. درمان‌های دارویی برای بازسازی سلول‌های عصبی
  3. جراحی

۱- پروتز

ایمپلنت‌ها و پروتز ستون فقرات به روش‌های مختلف انجام می‌شود. ایمپلنت‌ها به روش‌های جراحی انجام می‌شود. در این روش جراحان میله‌ها و پیچ‌هایی از جنس تیتانیوم را در بین مهره‌ها و دیسک‌ها کار می‌گذارند. این پروتزها، مهره‌ها را نگه می‌دارد و مانع آسیب به نخاع می‌شود.

۲- درمان‌های دارویی

متیل پردنیزولون داخل وریدی به عنوان یک روش درمان برای آسیب نخاعی حاد مورد استفاده قرار گرفته است. اما تحقیقات اخیر نشان داده است که استفاده از این داروها  عوارض جانبی زیادی مانند لخته شدن خون و پنومونی، ایجاد می‌کند. به همین دلیل، متیل پردنیزولون بعد از آسیب نخاعی برای استفاده روزمره توصیه نمی‌شود.

۳- عمل جراحی

اغلب جراحی برای برداشتن قطعات استخوان، اشیای خارجی، فتق دیسک و یا مهره‌های شکسته که باعث آسیب به نخاع می‌شود ضروری است. جراحی برای ایجاد ثبات در ستون فقرات و برای جلوگیری از درد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اسکلت بیرونی چیست؟

اسکلت بیرونی آخرین فناوری در توانبخشی و درمان فیزیکی است. فناوری اسکلت بیرونی به بیماران ضایعه نخاعی کمک می‌کند تا توانایی حرکت خود را دوباره بدست آورند. اسکلت بیرونی به ایستادن و حرکت ماهیچه‌ها در راه رفتن بیماران ضایعه نخاعی کمک می‌کند.

هم‌اکنون دو نوع از اسکلت بیرونی در دسترس است. یکی برای بیمارستان‌ها و پزشکان که با بیماران آسیب نخاعی در سطح‌های متفاوت کار می‌کنند و نوع دیگر برای استفاده فردی تهیه شده است.

انواع متنوعی از اسکلت‌های بیرونی وجود دارد که هدف همه آن‌ها کمک به ایستادن و راه رفتن و سرعت بخشیدن به فرایند توانبخشی بیماران آسیب نخاعی است. تفاوت اسکلت‌های بیرونی در دید مهندسی و نحوه عملکرد ربات‌ها است.

بعضی نیز به ایستادن بیماران آسیب نخاعی کامل نمی‌توانند کمک کنند و اغلب اسکلت‌های بیرونی جهت حفظ تعادل نیاز به عصا دارند.

دلایل مختلفی برای اهمیت دادن به اسکلتهای بیرونی وجود دارد. کسانی که نمی‌توانند راه بروند می‌توانند با آن‌ها روی پای خود بایستند و حرکت کنند. عده‌ای دیگر نیز می‌توانند با آن‌ها تواناییهای حرکتی خود را بازیابند.

برخی از اسکلت‌های بیرونی مستقیماً توسط سیستم عصبی بیمار کنترل می‌شود. دستور حرکتی که در مغز و به طور خاص در قشر حرکتی ایجاد می‌شود از طریق نخاع و اعصاب محیطی منتقل و در قالب یک شوک عصبی به عضلات بیمار وارد و موجب انقباض عضلات و حرکت می‌شود.

با اسکلت بیرونی کنترل شونده با ذهن سیگنال‌های عصبی باقیمانده توسط حسگر واقع در سطح پوست و عضلات اندام تحتانی بیمار دریافت، تقویت و سپس به ربات منتقل می‌شود. این سیستم سیگنال‌ها را تشخیص و نیروی لازم برای حمایت بیمار و انجام حرکت را فراهم می‌کند.

چشم‌انداز نهایی برای اسکلت بیرونی امکان کنترل اسکلت توسط خود کاربر است به‌گونه‌ای که به جای کنترل اسکلت با جوی استیک یا کلیدها و عملگرهای خارجی، کاربر با استفاده از ذهن خود دستور جلو رفتن یا عقب رفتن ایستادن و نشستن به اسکلت بدهد.

آسیب نخاعی

راه هایی برای پیشگیری از آسیب نخاعی

  • رانندگی با خیال راحت تصادفات اتومبیل یکی از شایع ترین علل آسیب نخاعی است. هر زمانی که شما در یک ماشین یا سوار بر یک کمربند ایمنی بپوشید، یک کمربند ایمنی بپوشید.
  • اطمینان حاصل کنید که فرزندان شما یک کمربند ایمنی یا صندلی ایمنی مناسب برای کودک و سن مناسب داشته باشند. برای محافظت از آنها از آسیب های هوایی هوا، کودکان زیر ۱۲ سال باید همیشه در صندلی عقب سوار شوند.
  • عمق آب قبل از غواصی را بررسی کنید. برای اطمینان از اینکه به آب کم عمق نفوذ نکنید، به یک استخر شیرجه نزنید مگر اینکه آن ۱۲ فوت (حدود ۳.۷ متر) یا عمیق تر باشد، به یک استخر سرپوشیده شیرجه نزنید و به آب دیگری نروید شما عمق را نمی دانید
  • جلوگیری از افتادن برای رسیدن به اشیا در مکان های بالا، یک مدفوع گام را با یک نوار چسب استفاده کنید. حاشیه کنار راهروها اضافه کنید کفپوشها را روی کف کاشی و در وان یا دوش قرار دهید. برای بچه های کوچک، از دروازه های ایمنی برای جلوگیری از پله ها استفاده کنید و نصب کننده های پنجره را در نظر بگیرید.
  • هنگام ورزش، احتیاط کنید. همیشه دنده ایمنی توصیه می شود. 

 

تعریف شکستگی انفجاری و تشخیص آن

شکستگی انفجاری یا برست چیست؟

​​​​​​​​شکستگی انفجاری یک اصطلاح توصیفی برای آسیب به ستون فقرات در اثر فشردگی بدنه مهره است. به طور معمول این شکستگی در اثر ترومای شدید مانند تصادف با وسایل نقلیه یا سقوط از ارتفاع رخ می‌دهد. وارد شدن نیروی عمودی شدید به ستون فقرات میتواند باعث شکستگی مهره شود.

در صورتی که شکستگی تنها در قسمت قدامی ستون فقرات رخ داده باشد، ستون فقرات به شکل کوه در می‌آید که به آن شکستگی کمپرشن گفته میشود. اما اگر مهره از تمام جهات شکسته باشد به آن شکستگی انفجاری گفته میشود.

کلمه انفجار نیز به همه جهته بودن این شکستگی اشاره دارد. شکستگی های برست به دو دلیل بسیار شدیدتر از شکستگی های کمپرشن هستند. با پخش شدن استخوان های خرد شده در تمام جهات، نخاع در معرض آسیب قرار میگیرد.

برخورد ذرات استخوانی به نخاع می‌تواند باعث کبودی نخاع و فلج شدن  یا آسیب های عصبی جزئی شود. هم چنین در این شکستگی ها به علت خرد شدن کامل بدنه مهره، پایداری ستون فقرات بسیار کم‌تر از شکستگی های کمپرشن است.

شکستگی انفجاری

آسیب عصبی

​​​​​​​​شدت آسیب عصبی ناشی از شکستگی انفجاری، میتواند از ناچیز تا فلج کامل متغیر باشد. شدت آسیب عصبی معمولا به مقدار نیرو و میزان تطابق کانال نخاعی بستگی دارد.

با افزایش نیرو ذرات استخوانی بیشتری به داخل کانال نخاعی رانده میشوند و شدت آسیب بیشتر میشود. با این اتفاق، استقامت، حس لامسه و  واکتش نواحی زیر سطح آسیب کاهش پیدا میکند.

به طور معمول، اگر شکستگی انفجاری در محل اتصال مهره‌های پشتی و کمری رخ ‌دهد، ممکن است پاها فلج شده و کنترل روده و مثانه از دست فرد خارج شود.

اما شکستگی نخاعی ناقص ممکن است تنها به فلجی جزئی و یا از دست دادن ریفلکس منجر شود. در شکستگی‌های انفجاری ملایم ممکن است علائم گذرا باشند و یا اصلا هیچ گونه آسیب عصبی وارد نشود.

شکستگی انفجاری

درد شدید

​​​​​​​انواع شکستگی انفجاری میتوانند باعث بروز درد شدید شوند. به طور معمول، این درد در سطح شکستگی یعنی در پشت رخ میدهد. با این حال، ممکن است به دلیل عصب های تحت تاثیر قرار گرفته، این درد در پاها نیز حس شود.

بسیاری از بیماران مبتلا به شکتسگی کمپرشن، در پاهای خود نوعی شوک الکتریکی حس میکنند. بیشتر افرادی که دچار شکستگی انفجاری میشوند، بلافاصله پس از آسیب توانایی راه رفتن را ندارند.

اما در موارد نادری ممکن است بیمار با وجود شکستگی انفجاری بتواند با راه رفتن از محل تصادف دور شود. اما در اغلب موارد میزان دردی آنقدر شدید است که بیمار را از راه رفتن باز میدارد.

شکستگی انفجاری

تشخیص

​​​​​​​​در محل حادثه، بیمارانی که دارای درد شدید کمر هستند، نباید در حالت نشسته یا خمیده قرار داده شوند و باید به صورت صاف دراز کشیده و در همین حالت حمل شوند. در شکستگی انفجاری، نشستن میتواند آسیب عصبی را افزایش دهد.

افرادی که دچار شکستگی‌های انفجاری میشوند، نیاز به مراقبت‌های پزشکی فوری توسط یک جراح ارتوپدی یا اعصاب، که در زمینه جراحی ستون فقرات آموزش کافی دیده باشند دارند. بیمار باید به یک اتاق اورژانس منتقل شده و از او با استفاده از اشعه ایکس تصویر برداری شود.

معمولا تشخیص شکستگی انفجاری توسط اشعه ایکس یا سیتی اسکن CAT انجام می‌شود. اما گاهی اوقات، ممکن است برای ارزیابی آسیب وارد شده به بافت نرم، خونریزی یا پارگی مفصل ها، اسکن MRI نیز انجام شود.

اسکن های CAT و اشعه ایکس برای پزشک معالج امکان تشخیص نوع شکستگی و تطابق ستون فقرات و زاویه آن را فراهم میکند. تمامی این عوامل در تصمیم‌گیری مورد درمان موثر هستند.

برای ثبت ناهنجاری ستون فقرات، یعنی زاویه ستون فقرات و یا حساسیت آن در سطح شکستگی، باید علاوه بر معاینه فیزیکی معاینه عصبی نیز انجام شود.

​​​​​​​معاینه عصبی باید شامل تست قدرت ماهیچه، حساسیت و واکنش‌های اندام‌های تحتانی و همچنین تست کنترل اسفنکتر روده و مثانه باشد.

تاثیر سیستم عصبی بر قلب

تاثیر سیستم عصبی بر قلب

دستگاه عصبی یا سیستم عصبی در بدن جانوران به هماهنگی فعالیت‌های ماهیچه‌ها می‌پردازد و بر اعضای گوناگون بدن نظارت می‌کند و باعث ایجاد و توقّف ورودی‌های مربوط به حواس مختلف می‌شود.

وظیفه کنترل اعمال بدن بر عهدهٔ دو سامانهٔ عصبی و غده‌ای درونی می‌باشد، که از این میان، سامانهٔ عصبی، از یاخته‌های عصبی و یاخته‌های کمکی تشکیل شده‌است.

به این ترتیب دستگاه عصبی، با ساختار و کار ویژه‌ای که دارد، در جهت ایجاد هماهنگی بین اعمال سلول‌ها و اندام‌های مختلف بدن تمایز و تکامل یافته‌است.

خواص ویژهٔ آن عبارت‌اند از تأثیرپذیری نسبت به محرک‌های خارجی، ایجاد یک جریان عصبی که نمایانگر تاثیر محرک است، هدایت جریان عصبی از یک نقطهٔ دستگاه به نقطهٔ دیگر و سرانجام انتقال آن از یک واحد عصبی به یک واحد دیگر.

همانطور که گفته شد سیستم عصبی با تمام اندام های بدن در ارتباط است که قلب یکی از مهم ترین آن ها است. در این مقاله ما قصد داریم تا کمی در مورد ارتباط سیستم عصبی انسان با قلب وی صحبت کرده و سپس به معرفی یکی از شاخه های جدید پزشکی بپردازیم که اعتقاد دارد قلب خود دارای مغز است.

دستگاه عصبی

دستگاه عصبی

آناتومی قلب 

در مورد سیستم عصبی انسان کمی صحبت کردیم. نوبتی هم که باشد نوبت آناتومی قلب است تا قبل از بررسی ارتباط قلب با سیستم عصبی، کمی آشناییت با آن داشته باشیم.

یکی از مهم ترین عضو های بدن قلب می باشد. قلبی که اگر برای چند لحظه از کار بیفتد ، انسان جان خود را از دست میدهد. به قول معروف قلب تنها عضو بدن است که بدون استراحت در حال فعالیت است. البته این جمله تا حدی درست است زیرا قلب یک استراحت کوتاه بین پمپاژ هایش دارد. 

قلب مهم ترین بخش دستگاه گردش مواد بدن محسوب میشود که در کنار رگ ها و خون در حال فعالیت است. در حقیقت قلب یک عضو عضلانی در انسان ها و بیشتر موجودات زنده است که مایعی به نام خون را از طریق لوله هایی به نام رگ به تمام قسمت های برن منتقل میکند.

تک تک سلول های بدن ما نیاز به مواد ضروری برای زنده ماندن دارند که از طریق خون به آن ها رسانده می شود. در صورت نبود قلب این خون به سلول ها نرسیده و سلول ها شروع به مردن میکنند. با مرگ سلول های بدن ، انسان نیز جان خود را از دست میدهد. به این دلیل است که قلب عضو حیاتی بدن محسوب میشود. 

همچنین قابل توجه است که سلول ها به طور شبانه روزی نیاز به مواد مورد نیاز دارند . در نتیجه قلب بر خلاف مغز نمی تواند شب ها در حال استراحت باشد.

تاثیر سیستم عصبی بر قلب

می توان شبکه هادی قلب را نماینده های سیستم عصبی در قلب دانست که توسط سیستم عصبی خودمختار کنترل می شوند.

تاثیر سیستم عصبی بر قلب

تاثیر سیستم عصبی بر قلب

سیستم عصبی خودمختار:

همانطور که پیش از این بیان شد، سیستم اعصاب پیکری فعالیت ارادی دارد اما سیستم اعصاب خودمختار فعالیت‌های غیرارادی بدن از جمله کنترل فشار خون، حرکات و ترشحات لوله‌ی گوارش، تخلیه‌ی مثانه، تعریق، دمای بدن و … را کنترل و تنظیم می‌کند.

از جمله مهم‌ترین ویژگی‌های سیستم اعصاب خودمختار، سرعت و شدت عملکرد آن است. برای مثال دستگاه عصبی خودمختار می‌تواند در مدت سه تا پنج ثانیه، سرعت ضربان قلب را به دو برابر حالت عادی برساند.

عمده‌ی فعالیت های این سیستم در نخاع و هیپوتالاموس است.

به طور کلی سیستم اعصاب خودمختار اطلاعات حسی را از اندام‌های داخلی بدن، وارد نخاع و یا بخش‌هایی از مغز همچون هیپوتالاموس کرده و سپس پاسخ‌های انعکاسی غیرارادی را به صورت مستقیم و هدایت شده به اندام‌های داخل بدن منتقل می‌کند.

دستورات صادر شده توسط مغز و نخاع به وسیله‌ی دو دستگاه عصبی سمپاتیک و دستگاه عصبی پاراسمپاتیک به اندام های درونی بدن منتقل می‌شود.

شبکه هادی یا الکتریکی قلب:

در واقع قلب برای انجام انقباضات و پمپاژ خود نیاز به تحریکات الکتریکی دارد. ایجاد جریان الکتریکی برای ضربان قلب توسط شبکه هادی قلب انجام میشود.

 یک درصد از یاخته های ماهیچه قلبی که به صورت شبکه ای از رشته ها و گره ها قرار گرفته اند، شبکه هادی قلب را تشکیل میدهند و برای شروع ضربان قلب  و گسترش جریان الکتریکی در قلب اختصاص یافته اتد. شبکه هادی قلب شامل دو گره و دسته ای تارها میباشد. 

گره سینوسی دهلیزی:

گره اول یا گره سینوسی دهلیزی در دیواره پشتی دهلیز راست و زیر منفذ بزرگ سیاهرگ زبرین قرار دارد. این گره بزرگ تر از گره دوم بوده و شروع کننده تکانه های قلبی است. به همین دلیل نام های دیگری همچون گره پیشاهنگ یا گره ضربان ساز دارد. 

گره دهلیزی بطنی: 

گره دوم یا گره دهلیزی بطنی در دیواره پشتی دهلیز راست و بلافاصله در عقب دریچه سه لختی قرار گرفته است. گره دوم ضربان گرفته شده از گره اول را به سراسر قلب می فرستد.

تارها:

این دسته تار ها هم نیان دو گره وجود دارند و هم به دیگر نقاط قلب پیشی گرفته اند. جریان الکتریکی توسط تارهای شبکه هادی قلب به تمام قلب منتقل میشود و موجب ایجاد ضربان قلب میشود .

دستگاه هادی قلب

دستگاه هادی قلب

حفظ و تقویت سلامت قلب برای محافظت از سلامت مغز

مطالعات علمی نشان داده اند که سلامت مطلوب قلب و عروق فوایدی را برای سلامت سیستم عصبی به همراه دارد و ممکن است زوال شناختی مرتبط با افزایش سن را کاهش دهد.

با این وجود، به دلیل ماهیت این مطالعات، مشخص نبود که ژن ها و یا محیط در ارتباط بین عوامل خطرآفرین قلبی‌ و عروقی و زوال شناختی نقش دارند یا خیر.

از این رو، کسی در واقع نمی دانست که سلامت قلب تا چه اندازه برای حفظ سلامت مغز اهمیت دارد.

اما به لطف نتایج مطالعه ای جدید که توسط پژوهشگران دانشگاه اموری و با حضور برادران دوقلو انجام شد، همه چیز تغییر کرده است.

با مطالعه روی شرایط برادران دوقلو پژوهشگران نه تنها قادر به تفکیک مولفه های ژنتیکی بودند که می توانند بر سلامت مغز تاثیرگذار باشند، بلکه عوامل محیطی را نیز مورد بررسی قرار دادند.

در همین راستا، آنها به این نتیجه رسیدند که سلامت مطلوب قلبی‌عروقی می تواند به معنای سلامت مطلوب مغز باشد.

به گفته پژوهشگران این خبر خوبی برای ما محسوب می شود.

از آنجایی که برخی عوامل تاثیرگذار بر سلامت قلبی‌عروقی قابل اصلاح هستند، پیشگیری از عوامل خطرآفرین قلبی‌عروقی و دنبال کردن یک سبک زندگی سالم از ابتدای زندگی می تواند به کسب بهترین نتایج نه تنها برای سلامت قلبی‌عروقی بلکه برای سلامت شناختی نیز منجر شود.

به بیان دیگر، بهبود سلامت قلب نه تنها امکان‌پذیر است، بلکه روشی ساده برای بهبود سلامت مغز نیز محسوب می شود.

نوروکاردیولوژی 

یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که برخلاف باورهای رایج، مغز مرکز هوشیاری کل بدن نبوده و قلب نیز نقش مهمی در روند هوشیاری ایفا می‌کند. نوروکاردیولوژی Neurocardiology یک رشته نوظهور در طب در بیش از یک دهه گذشته بوده که تمرکز اصلی آن بر روی چگونگی ارتباط مغز و قلب از طریق سیستم عصبی است.

تحقیقات اخیر در این زمینه نشان می‌دهد که قلب، دارای یک “مغز منحصر به خود” است به این معنی که قلب نیز دارای یک مرکز بوده که اطلاعات را حمل و دریافت می‌کند.

“مغز قلب”، قلب را قادر می سازد تا عملکردهایی نظیر یادگیری، یادآوری و تصمیم گیری را جدا از قشر مخ انجام دهد.تحقیقات بیشتر نشان می‌دهد که قلب همچنین می‌تواند با ارسال مداوم سیگنال‌های مربوط به ادراک، شناخت و احساسات، مغز را تحت تاثیر قرار دهد.

دانشمندان در موسسه HeartMath بر این باورند که قلب احساسات مثبت مانند شادی، عشق و یا تقدیر را احساس کرده و یک پیام خاص را ایجاد می‌کند. به گفته آنها، قلب بزرگترین میدان الکترومغناطیسی را در بدن تولید کرده که آنها قادر به دریافت اطلاعات گسترده از آن هستند.