انواع بیماری های مغز و اعصاب 

صرع :

بیماری صرع نوعی  بیماری است که همراه با با تشنجات مکرر بوده و معمولا در طی  یک دوره زمانی خاص بروز کرده و ایجاد می شود.  تشنج به صورت  یک حمله ناگهانی در نوع عملکرد و فعالیت الکتریکی مغز گفته می شود  که در طی آن مواردی همچون  کاهش هوشیاری، منقبض شدن عضلات ، و حرکات مکرر پدید آمده  و در برخی موارد نیز اختلالاتی به وجود می آید. در حدود  ۲۵%  از موارد  مربوط به بیماری صرع معمولا  در سنین قبل از ۵ سالگی ایجاد شده و ۵۰% از آن نیز  معمولا  در سن پیش از ۲۵ سالگی  به وجود می آید.. بیماری صرع در  خانواده های خاصی دارای گستردگی بیشتری است .

 صرع به طور کلی نوعی  آسیب و اختلال در سیستم عصبی مرکزی (اختلال نورولوژیکی) محسوب می شود که در اثر بروز آن ،  فعالیت سلول های عصبی در مغز دچار اختلال شده و سبب تشنج  در فرد می شود . در طی این حمله ،  علائم و نشانه ها ، رفتار فرد و همچنین احساسات غیرطبیعی به وجود می آید . همانند از  دست رفتن هوشیاری که معمولا در صرع رخ می دهد.

تشنج غیر صرع :

داشتن تشنج به معنی صرع نیست. در نوزادان و کودکان، تب بالا، کمبود ویتامین و مواد معدنی و مشکلات قند خون شایع‌ترین علت تشنج است. در بعضی موارد ممکن است نوزاد یا کودک ممکن است تشنجاتی داشته باشد، احتمالاً از جراحت در هنگام تولد یا نقص زایمان، اما این مشکل خود به خود حل می‌شوند و به صرع نمی‌رسد. آسیب مغزی از آسیب سر، سکته مغزی، یا تومور مغزی، علل شایع در تشنج در بزرگسالان است.

میگرن :

میگرن نوعی  سردرد عروقی می باشد که به سبب  منقبض شدن شدید رگ های خونی مغز به وجود می آید.

میگرن معمولا به صورت  سردردی بسیار  شدید است که امکان دارد همراه با دردی شدید و تپش دارو کوبنده باشد. در این گونه سردرد ها معمولا  حساسیت بسیار  شدید به نور و صدا  در بیماران میگرنی مشاهده می شود.  حملات میگرنی در اکثر مواقع سبب بروز  درد های بسیار  شدیدی در سر  می شود . این سردرد شدید می تواند تا ساعت‌ها و یا روزها همراه فرد باشد . اینگونه سردرد های شدید به گونه ای است که بر اثر آن فرد مبتلا  ، تنها می خواهد در محلی تاریک و بدون سر و صدا دراز کشیده و استراحت کند.  در برخی از انواع بیماری میگرن،  معمولا نشانه های بسیار هشدار دهنده حسی نیز در فرد پدید می آید مانند : حالت سوزن سوزن شدن در دست ها و پاها ، نقاط نورانی فلاش مانند ، نقاط کور و از این قبیل.  در مورد درمان بیماری میگرن ، معمولا داروهایی به منظور تسکین درد و تعداد و میزان حملات تجویز می شود. اما باید در نظر داشت که نتیجه مطلوب هنگامی به دست می آید که ترکیبی از دارو و همچنین تغییر در شیوه زندگی ، تغذیه و درمان های خانگی ، با آن همراه باشد.

مولتیپل اسکلروز :

MS یکی از شایع‌ترین بیماری های مغز و اعصاب است که در آن سیستم ایمنی به پوشش میلین که عصب را محافظت می‌کند حمله می‌کند. اغلب نشانه اول MS، تاری دید در یک چشم است. یکی دیگر از رایج ترین علامت‌های زودگذر، تنگ شدن یا بی حسی در صورت، دست‌ها، پاها، پا و دست است. بی‌خوابی می‌تواند منجر به مشکلات تعادل یا احساس ضعف در پاها یا در دست گرفتن شما شود. تحقیقات نشان می‌دهد که MS ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است و طیف گسترده ای از علائم از خفیف تا شدید وجود دارد.

نورالژی :

هنگامی که یک عصب آسیب می بیند، ممکن است درد شدید و عصبی مزمن را که به عنوان نورالژی شناخته می‌شود، تجربه کنید. این اتفاق می‌افتد زمانی که پوشش محافظ به نام میلین بیرون رانده شود، عصب را در معرض قرار می‌دهد و موجب سوزش یا درد می‌شود. دو نوع نورالژی، گوش و حلق و بینی، بر روی اعصاب گردن، صورت، گلو و پشت سر تأثیر می‌گذارد. نورالژی پس از هرپس، درد عصبی تیراندازی است که اغلب بعد از یک مورد لانه گزینی پشت سر گذاشته می‌شود؛ اما نورالژی ممکن است در سراسر سیستم عصبی مرکزی و محیطی اتفاق بیفتد که معمولاً به عنوان یک نتیجه از شرایط اساسی مانند مولتیپل اسکلروز، تنگی یا دیابت رخ می‌دهد. در سال های اخیر، بیماری لیم به علت افزایش علایم نورالژی تبدیل شده است و تحقیقات جدید نشان می‌دهد که فیبرومیالژیا و سندرم خستگی مزمن ممکن است سبب آسیب به سیستم عصبی مرکزی شود.

پارکینسون :

بیماری پارکینسون، جزء اولین بیماری های مغزی خطرناک دسته بندی می شود، در این بیماری سلولهای مغزی را که کنترل کننده حرکت هستند، تحت تاثیر قرار می دهد. باور عموم این است که این بیماری توسط کاهش سطح دوپامین مغز اتفاق می افتد. علائم گوناگونی برای این نوع بیماری وجود داشته اما به طور معمول بین سن ۵۰ تا ۶۰ سالگی آغاز می شود. علائم اولیه عموما وجود لرزش در دست، پا یا آرنج است. علائم دیگر شامل سفتی ماهیچه ها، مشکلات تعادلی در هنگام راه رفتن، حرکت آرام و دشوار شدن صحبت کردن و بلعیدن می باشد.

همچنین ممکن است لحظاتی وجود داشته باشد که فرد شروع به لرزش شدید کرده و توانایی راه رفتن را از دست می دهد. در برخی بیماران، بیماری پارکینسون پیشرفت کرده و رو به وخامت می گذارد، در سایرین شدت بیماری افزایش نمی یابد.

مننژیت :

مننژیت (Meningitis) التهاب پرده‌های محافظی می‌باشد که مغز و نخاع را پوشانده‌اند و بطور مشترک مننژ یا شامه گان نامیده می‌شوند. این التهاب ممکن است عامل ویروسی، باکتریایی، یا سایر ریز اندامگان داشته باشد، و در موارد کمتری در اثر تجویز داروهای خاصی به وجود آید. مننژیت می‌تواند به دلیل نزدیکی التهاب به مغز و نخاع، زندگی بیمار را به خطر اندازد؛ بنابراین این شرایط را تحت عنوان فوریت پزشکی دسته بندی می‌کنند.

آلزایمر :

بیماری آلزایمر ۲ تا ۵ درصد اشخاص مسن را دربر می‌گیرد و گاهی هم به اشخاص جوان تر حمله می‌کند. به نظر می‌رسد که بیماری آلزایمر در اثر فاسد شدن سلولهای منطقه هیپوکامپ که معمولاً مقدار زیادی استیل کولین تولید می‌کنند بوجود می‌آید. سلولهای مغزی یا نورون هایی که آسیب دیده‌اند، پلاک هایی جمع می‌کنند و به تعداد زیادی می‌میرند. منطقه آسیب دیده مغز و استیل کولین در تشکیل خاطرات جدید وارد عمل می‌شوند به همین دلیل یکی از نشانه‌های اصلی بیماری آلزایمر عدم توانایی در تحکیم یک یادگیری تازه (مثل یادآوری آدرس تازه) و دشواری در جهت‌یابی است. اما خاطرات رویدادهای دور معمولاً کمتر آسیب می‌بینند.

لوپوس :

لوپوس‌ اریتماتوی‌ منتشر (erythematosus lupus systemic) یک‌ بیماری‌ التهابی‌ بافت‌ همبند است؛ بیماری ای.ال.اس یک بیماری بدخیم در سلسله اعصاب رابط مغز و ماهیچه ها است. این بیماری سلول های این عصب ها را به تدریج از کار می اندازد و در نتیجه اعصاب، علائم مغزی را نمی توانند به ماهیچه ها برسانند. بدین ترتیب ماهیچه ها که ایجاد کننده حرکت در بدن می باشند، به تدریج لاغر تر و کم قدرت تر می شوند؛ کارایی شان پیوسته کمتر و کمتر گشته و سرانجام به کلی از بین می رود.

سکته مغزی :

‫بیماری عروقی مغز شامل قطع خونرسانی بخشی از مغز می شود که ممکن است منجر به سکته مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا شود. دو نوع سکته مغزی وجود دارد؛ شایعترین نوع سکته مغزی در کشورهای غربی سکته مغزی ایسکمیک است که در آن انسداد جریان خونی مغز وجود دارد. قطع جریان خون قسمتی از مغز می تواند منجر به آسیب برگشت ناپذیر بافت مغزی شود. انسداد جریان خون در اکثر موارد به دنبال فرآیند ترومبوآمبولی‫ ایجاد می شود که طی آن لخته خونی که جای دیگری تشکیل شده (مثلاً‫در قلب یا در شریان کاروتید) جابه جا میشود و یک شریان مغزی را  ‫مسدود می نماید. تنگ شدن عروق داخل مغز توسط پلاک آترواسکلروتیک ‫می تواند این خطر را افزایش دهد و علاوه بر آن ممکن است منجر به تشکیل ‫لخته موضعی نیز شود. اتیولوژی این مورد مشابه بیماری کرونری قلب‫است. در نوع دیگر سکته مغزی، پاره شدن یکی از رگهای خون رساننده  ‫به مغز و انتشار خون به داخل مغز رخ می دهد (خونریزی مغزی یا سکته‫مغزی هموراژیک). فشار خون بالا، عامل خطر عمده برای بروز سکته مغزی‫ خونریزی دهنده است، اما از سایر جهات، اتیولوژی آن متفاوت است.

اوتیسم :

اوتیسم، یکی از بیماری های مغز و اعصاب تقریبا جدید است و محققان هنوز اطلاعات بسیار زیادی درباره آن ندارند.

برخی از بیماران مبتلا به اوتیسم، مشکلات ژنتیکی دارند، اما بیش از یک دلیل برای این بیماری وجود داشته و برخی از این دلایل هنوز ناشناخته مانده اند. نوع رفتار، یادگیری، واکنش و ارتباطات افراد مبتلا به اوتیسم با عمده مردم متفاوت می باشد. اوتیسم اغلب پیش از سن سه سالگی تشخیص داده شده و تا پایان عمر همراه فرد باقی می ماند.

این افراد سطح متفاوتی از ناتوانی های ذهنی را دارا بوده اما برخی از آنها ذوق و قریحه بالایی دارند. برخی علائم می تواند شامل عدم واکنش به ادا کردن نام تا ۱۲ ماهگی فرد، ممانعت از تماس چشمی، درک دشوار از احساسات افراد، مشکلات تکلم و مهارت های زبانی، ناراحت شدن از تغییرات کوچک، به تنهایی بازی کردن و غیره، می باشد.